Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 31 mei 2025


Je moet maar een heel beleefd briefje terugschrijven dat het je spijt, maar dat grootmama je nu liever hier houdt." "Maar tante, grootmama heeft daar toch niets van gezegd." "Neen, maar ik weet toch dat het zoo is. Kom kind, trek er nu je hart maar af en kijk niet zoo verdrietig. Maar Elsje, je hebt tranen in de oogen! Wat is er toch met je? Je bent den laatsten tijd bepaald anders dan vroeger.

Frits zei in 't geheel niets over het vers, maar bleef stil naar buiten zitten kijken, terwijl de anderen druk aan het praten gingen. Opeens echter stond hij op en zei: "Zouden we nu niet nog eens even een eind gaan loopen? Het is zoo mooi buiten nu en ik heb bepaald behoefte aan wat frissche lucht." "Ik blijf heusch liever thuis," zeiden grootmama en mevrouw d'Ablong tegelijk.

Van enkele Huldeblijken. »Mama, Grootmama noodigt Ida en mij te logeeren, om haar 70en verjaardag te helpen vierenaldus Gustaaf met een brief in zijn hand. »Zet u maar geen ernstig gezicht over die 3 of 4 dagen verzuim van de lessen; zij bleef den heelen winter wel; zij miste er geen een. Grootmama zal haar meenemen om de Haagsche wieg te gaan zien

Eindelijk was de ziekte geweken; de donkere gordijnen in de ziekenkamer waren opgehaald, de ramen geopend en Nelly lag op de sofa met welgevallen de frissche boschlucht in te ademen, die het vertrek binnendrong, terwijl Liesje naast haar zat en met haar praatte. Zij waren alleen. Blanka's vader was gekomen om, zooals Nelly fluisterde, met grootmama en Army te spreken op last van tante Stontheim.

De oude dame liet Elsje stil genieten, terwijl deze met genot overal rond keek en de geurige dennenlucht inademde. Grootmama zag met deernis hoe teer en bleek zij er uitzag en nam zich vast voor alles te doen, wat zij kon om haar verblijf hier gelukkig te maken. "Kom kindje, nu moet je je goed eens gaan afdoen en je eens wasschen.

Haar lippen beefden, en haar oogen fonkelden van toorn. "Goed, ga dan, grootmama! Het doet mij leed, dat de zaken zoo loopen.

Mama en Army, o ja, Army is dáár" dat was toch nog een zoete troost. Morgen zou hij zeker wel niet meer zooveel met grootmama te spreken hebben over zaken; wat kunnen zij toch voor belangrijks te verhandelen hebben sedert zijn aankomst? Zou het nog altijd over Blanka zijn?

Grootmama keek snel op. "Waarom wordt je zoo graag Roodkapje genoemd?" vroeg ze. Elsje antwoordde niet dadelijk. Toen zei ze: "Het herinnert me zoo prettig aan vroeger." "Waarom ben jij Roodkapje?" vroeg Liesje met groote oogen. "Omdat zij soms boodschappen gaat doen met een heel aardig, rood wollen kapje op," zei Frits. "En waarom zet je het dan nu nooit op?" vroeg Liesje.

Buiten was de wind hevig opgestoken; hij huilde in den schoorsteen, en joeg de vonken over het oude tapijt tot op het zwarte, wollen kleed der oude dame. "Army, er is slechts één middel, om u en ons te redden!" Hij keerde zich langzaam om en zag haar vragend aan. "Gij zoekt zoo spoedig mogelijk een andere rijke partij." "Wat bedoelt gij, grootmama?"

Maar ik moet mijn best doen. Tante is zoo lief voor mij tegenwoordig en... en... misschien valt het wel mee. Ik vind het vreemd dat Frits eerst in Augustus thuiskomt, hij zal toch wel heel erg naar Cécile verlangen. Vóór dien tijd zal het dan toch wel heel prettig zijn bij grootmama; ik wou dat ik dan later nog wat bij Line mocht gaan logeeren." Line was de dochter van den bloemist.

Woord Van De Dag

buitendam

Anderen Op Zoek