Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Zij wist dat de wensch van grootmama spoedig zou worden vervuld en Frits er in geslaagd was een betrekking als rentmeester te vinden. Het groote buiten, waar hij werkzaam zou wezen, lag op een klein uur afstands van de villa der oude dame en dezen zomer zou Frits voor goed uit Duitschland terug komen en zijn nieuwen werkkring aanvaarden.
Gelukkig liet Missy haar niet lang in onzekerheid. Elsje's tante schreef dat zij er niet tegen was dat haar nichtje reeds nu naar grootmama vertrok, maar dat Elsje dan vooral erg haar best moest doen zich ladylike te gedragen en niet te uitgelaten en te druk te zijn. Miss Piper kon dan naar Engeland vertrekken en Cécile en zijzelf hoopten over een week of drie ook bij grootmama te komen.
Ja, ja, zie mij maar niet zoo verwonderd aan, gij " ging zij schalksch voort, "nietwaar, grootmama? dat heeft uw bruidegom zeker nooit gedaan; die las zeker al uwe wenschen in uwe oogen." De laatste woorden waren duidelijker dan het begin van haar verzoek; blijkbaar stond zij naast de oude dame bij de deur.
Grootmama en Frits waren vol lof over het fraaie baltoiletje van Cécile en Frits plaagde zijn nichtje met haar zwak voor mooie kleeren. Naar Elsje keek de oude dame met een vriendelijke tinteling in hare oogen, alsof het haar goed deed in het eenvoudige kindergezichtje te zien, dat gloeide van koortsachtige spanning.
Noch grootmama noch Frits schenen iets aan te merken te hebben op Elsje's manieren of op hare wijze van zich uit te drukken en toen ze later alleen op hare kamer was, vroeg zij zich verwonderd af, hoe het kwam dat zij zich hier in huis zoo bizonder op haar gemak voelde.
"Om Godswil, Sanna, wat is er voorgevallen?" vroeg het jonge meisje haastig, haar werk opbergende. "Moet ik bij mama komen of bij grootmama?" "Natuurlijk bij grootmama," antwoordde de oude, zonder Liesje of hare tante, die Nelly hielpen haar borduurwol in te pakken, met een blik te verwaardigen.
"Ik vond het ook een heel aardig vers," zei Louise, "maar ik begrijp toch niet, hoe iemand zooveel kan zien in die sterren." "O Loulou, hoe prozaïsch!" riep mevrouw d'Ablong uit. "Neen, ik vind het bizonder mooi en Elsje reciteert het ook heel goed. Vindt u niet, grootmama?" "Ja zeker," zeide de oude dame met nadruk.
Hij schoof snel een stoel voor haar naast grootmama, toen hij haar zag, maar Elsje lette er niet op en ging terstond naar hare tante, die een weinig van de anderen af, op de canapé zat te lezen. "Het spijt me voor je, kindlief, maar daar kan niets van komen," zei mevrouw d'Ablong half fluisterend, toen ze Line's briefje had gelezen.
"Ik word heelemaal somber door dien aanhoudenden stortregen vandaag. Wil je eens wat zingen, Louise, en heeft Cilly moed, je te accompagneeren?" "O ja zeker," riepen de beide meisjes tegelijk uit. Frits deed de piano open en even later klonken de vroolijke tonen van een Fransch liedje door de kamer. "Alleraardigst!" riep grootmama, toen het uit was.
"Neen, uwe moeder zelve heeft mij verzocht uwe grootmama uit den weg te blijven, want zij kan mij niet uitstaan; ik ben immers de dochter uit een huis, waarmede men niet fatsoenlijk verkeeren kan, heer luitenant dat weet gij toch; ik was dus wel gedwongen te blijven; het liefst was ik uit het raam gesprongen." Bij deze woorden kwam een bittere trek om haar kleinen mond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek