Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Kijk, daar bloost ze alweer! Zij is bepaald een beetje bang voor me, grootmoeder. Niet kwaad, he?" "Och wat, ik ben heelemaal niet bang voor je!" zei Elsje verontwaardigd. "Ook nooit geweest?" plaagde Frits. "En gisteravond dan?" "Ik ga terstond naar mijn kamer als je zoo onaardig bent," zei Elsje. "Gaat u dan mee naar boven, grootmama?" "Wel neen, daar denkt grootmama natuurlijk niet aan.
"Ik ben heel blij," voegde zij er bij, "dat ik weg mocht blijven, want van het oogenblik af dat de brief kwam, die ooms komst meldde, ziet grootmama boos. Maar zeg eens, Liesje, wat ziet gij bleek! gij hebt u zeker te veel overspannen, door mij op te passen." Het jonge meisje ontkende blozend.
Waarheen het oog zich ook wendde hypotheken, pandbrieven, onbetaalde rekeningen; het was eene wanorde zonder wederga, waarin grootmama en ik ons eensklaps verplaatst zagen. Hoe vele slapelooze nachten, hoe vele kommervolle uren zijn sedert verstreken, en toch is tot heden, trots alle bemoeiingen van den ouden Hellwig, nog geen licht in den chaos gekomen."
Verkoopen zou hij zich verkoopen, zooals grootmama hem geraden had! "Neen, liever nog een kogel een kogel!" Hij kreunde en drukte de tanden op elkaar; waar was toch het geluk gebleven, waaraan hij zoo hoogmoedig geloofd had? De oude spreuk schoot hem te binnen: "Wanhoop nimmer, 't geluk kan iederen dag komen." Hoe dwaas, waarom had het geluk hem zoo spoedig verlaten?
"Ik was reeds tweemaal in uw kamer, heer baron," antwoordde zij, "mevrouw uwe grootmama wacht met ongeduld." Hij ging haar schielijk voorbij en trad binnen. De oude dame zat op hare gewone plaats bij den haard: zij knikte vluchtig met het hoofd en wees op een stoel. "Gij hebt mij lang laten wachten," sprak zij.
"Dan wonen?" herhaalde verbaasd de jonge dame, die voor een oogenblik haar angst totaal vergeten scheen te zijn. "Wel, lieve grootmama, meent gij dan, dat Army en ik ons hier zullen begraven? Neen, nietwaar, Army?
Met bevende handen ontstak Nelly de lamp; haar helder licht bescheen Army's bleeke trekken; hij stond nog op dezelfde plaats en staarde somber voor zich uit. "Army, mijn lieve Army!" fluisterde zijne zuster, en sloeg snikkend hare armen om hem heen. Hij streek haar gedachtenloos over het haar. "Daar is grootmama!" riep zij toen en liep de oude dame tegemoet.
"Dat zou ook heelemaal niet comme il faut zijn," fluisterde Louise haar in, waarop Frits absoluut weten wilde, wat zij gezegd had en Elsje maar al op heete kolen stond, omdat zij ieder oogenblik verwachtte dat mevrouw d'Ablong of grootmama over het engagement van Frits en Cécile zou gaan spreken.
Je bent zoo stil, dunkt me." "Ik heb wat hoofdpijn, grootmama," zei Elsje zacht. "Dan zou ik maar dadelijk naar bed gaan, Elsje," zei mevrouw d'Ablong bezorgd. "Je hebt bijna nooit hoofdpijn; een lange nacht zal je goed doen." "Ja, ik wil eigenlijk wel graag gaan," antwoordde Elsje, die er erg tegenop zag Frits weer te zien, na de ontmoeting in de dennenlaan.
Maar wees gerust, grootmama " hij naderde de sidderende vrouw, die zich met beide handen aan een stoel vastklemde, "zij heeft toch een edel karakter; zij vermoedt, dat mijne verloving mij onkosten heeft veroorzaakt, en daarom liet zij mij door haar vader berichten, dat zij bereid was al mijne schulden te betalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek