Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Daarop had hij den verbaasden jongeling verscheidene rolletjes goudstukken in de hand gegeven. Doch dit geld had hem niet veel goeds gebracht, want daardoor was het hem mogelijk geworden met rijke, aanzienlijke mede studenten om te gaan en deel te nemen aan hunne uitspattingen. Toch had hij bij Didymus altijd trouw zijn plicht gedaan.
Je weet, niet ver van hier onder een eik liggen honderd twintig goudstukken van ons begraven.... En er staat nog geld van ons bij den jood Nathan ben Joseph. Zij begon te glimlachen en zeide: Eerst ik, dan jij. Ik weet wel dat het zoo zal gebeuren. Bedenk je goed, hernam ik; mijn geduld en mijn moed zijn ten einde; schik je er in of ik ga mijn gang.
Wat zouden de menschen hem benijden, als hij de goudstukken kon laten rammelen in zijn' zak, als hij kocht wat anders alleen een koning koopen kon. En hoe armoedig vooral zou bij al dien rijkdom lijken, wat zijn broer gekregen had! Zoo dacht, zoo jubelde de rijke in zichzelf den heelen langen weg naar huis. De oogen had hij niet van den wagen af, die zooveel schatten borg.
De koop werd gesloten voor twaalf goudstukken, en zoo kregen Leo en zijn jongen meester denzelfden heer. De gasten kwamen en kregen een feestmaal, zooals alleen de bekwaamste Romeinsche koks dat konden bereiden, en de gasten betuigden herhaaldelijk hunne groote verwondering over de fijne gerechten, die hun werden voorgezet.
Het heeft een testament gemaakt, waarvan ik exécuteur ben. Aan den een zijn twintig kronen vermaakt, den ander dertig en ook u, mijnheer de kadi heeft hij niet vergeten, hier zijn tweehonderd goudstukken, die hij mij opgedragen heeft u ter hand te stellen. Dit zeggende, haalde ik mijn beurs te voorschijn.
"Wat dan?" "Wel, je begrijpt toch, dat Vianen niet zal rusten voordat hij me in handen heeft? Neen, ik dank je." "Dus je doet het niet?" vroeg Fulco. "Neen, ik moet je ronduit zeggen, dat ik het niet aan durf." Fulco haalde de beurs met goudstukken voor den dag en hield die Peer voor de oogen.
Toen zijn jaren om waren, zei de baas: »Omdat je zoo goed je best gedaan hebt, krijg je een ezel van mij; maar een bijzondere ezel, hij trekt niet voor den wagen en draagt geen zakken.« »Maar waar is hij dan goed voor?« zei de jongen. »Hij spuwt goud,« antwoordde de molenaar; »als je een doek onder hem uitspreidt en je zegt: »Brikklebrit,« dan spuwt het brave dier goudstukken uit, van voren en van achteren. »Dat is een goed ding!« zei de jongen; hij bedankte zijn baas en trok de wereld in.
«Ja, ik breng geen ander morgengeschenk dan een sprookje!» zeide hij, en zoo namen zij afscheid van elkaar. Maar de prinses gaf hem een sabel, die met goudstukken bezet was; deze kon hij gebruiken. Nu vloog hij weg, kocht een nieuwe kamerjapon, ging toen in het bosch zitten en vervaardigde er een sprookje; dit moest tegen den Zaterdag klaar zijn, en dat is toch zulk een gemakkelijk werk niet.
"Als de zaak zóó staat, Edele Heer," zeide de veerman tevreden, nu hij van goudstukken hoorde spreken, "ben ik geheel tot uw dienst." "Maak dan voort, want mijne vervolgers zitten mij op de hielen. Nog eens, hoe meer spoed, hoe grooter belooning. Als ge mij redt, zult ge het u niet beklagen!" In een oogenblik had de veerman een grooter licht aangestoken en een dikken wollen lijfrok aangetrokken.
En als hij hem geopend heeft, laat hij een half onderdrukt "bah!" hooren, want de gordel is vol goudstukken, doch een oogenblik later grijpt hij naar een klein pakje, dat er met de muntstukken uit is gerold. Daarop barst hij eensklaps in lachen uit: "Wat zie ik?! Haar portret!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek