Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Van den oceaan richtten zij hun blikken naar het eiland, dat zij geheel overzagen, en Gideon Spilett was de eerste, die het woord nam en de belangrijke vraag stelde: "Hoe groot kan dit eiland zijn?" Het scheen inderdaad niet groot te midden van den onmetelijken oceaan.
Nab antwoordde niet, Gideon Spilett en Pencroff werden doodsbleek. Harbert vouwde de handen krampachtig samen, maar bleef onbeweeglijk staan. Het waarschijnlijkste was, dat de arme neger, te zeer overstelpt door zijn eigen smart, noch zijn vrienden gezien, noch hun woorden gehoord had. De reporter knielde naast dat wezenlooze lichaam neder, waarvan hij de kleederen losmaakte.
Hij zeide dit op een toon, die zijn groote vreugde verried. "Komt het hierheen?" vroeg Gideon Spilett. "Ik kan het nog niet met zekerheid zeggen," gaf Pencroff ten antwoord; "want alleen zijn mast is pas zichtbaar, en men ziet niets van den romp." "Wat moeten wij doen?" vroeg de knaap. "Wachten," antwoordde Cyrus Smith.
"Dat is voor ons voldoende," antwoordde Pencroff, "maar verontrustend voor onze achter-kleinkinderen!" "Men zal dan iets anders vinden," zeide Harbert. "Men moet het hopen," antwoordde Gideon Spilett, "want zonder steenkolen geen machines, zonder machines geen spoorwegen, geen stoombooten, geen fabrieken, niets van dat alles, dat door den vooruitgang van den tegenwoordigen tijd vereischt wordt!"
Hij verlangde slechts om op die kust te zijn en zich noordwaarts te begeven. Niemand had hem kunnen weerhouden. Pencroff riep hem terug, maar te vergeefs; Spilett wilde hem nu ook volgen. Pencroff ging naar dezen toe. "Wilt gij dat kanaal oversteken?" vroeg hij. "Ja," antwoordde Gideon Spilett. "Wacht liever," zeide de matroos. "Nab is voldoende om zijn meester hulp te brengen.
Toen de avond inviel had de Bonadventure een kleinen inham der kust bereikt, waar zij het raadzaam achtten den nacht door te brengen. Den anderen ochtend konden zij gemakkelijk de kust bereiken en gingen Gideon Spilett en Harbert eenige uren op jacht. Zij keerden met een goeden voorraad gevogelte terug.
Maar, mijnheer Cyrus, zou het niet beter wezen, als wij, voor iets te ondernemen, het eiland in zijn geheele uitgestrektheid onderzochten?" "Ik geloof ook, dat dit het raadzaamste is," zei Gideon Spilett. "Wie weet of wij aan de tegenovergestelde kust geen grot vinden, die wij hier tevergeefs hebben gezocht?"
Om twaalf uur werd er een tweede halt gemaakt om te ontbijten, waarna het troepje zich weer in beweging zette, maar nu door vrij dik kreupelhout. In de schaduw fladderde een groot aantal vogels, tot het geslacht der fazanten behoorende. Gideon Spilett doodde met een steenworp een van deze vogels, waarop Pencroff, die waarschijnlijk door de lucht honger had gekregen, gulzige blikken wierp.
"Dat is zeer waar," antwoordde Gideon Spilett, "en de tegenwoordigheid van den schipbreukeling verklaart ook het aanspoelen van de kist op de kust van het eiland. Er is een schipbreukeling, alzoo moet er ook een schipbreuk geweest zijn.
"Wij zouden het zeker weten," antwoordde Pencroff, "wanneer wij over de omheining waren geklommen." "Naar de kraal, vrienden!" zeide Cyrus Smith. "Zullen wij den wagen achterlaten?" vroeg Nab. "Neen," antwoordde de ingenieur, "daarin zijn onze munitie en de levensmiddelen; zoo noodig zal zij ons tot verschansing dienen. "Voorwaarts dan!" zeide Gideon Spilett. Alles was nog even stil.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek