Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 mei 2025


Daarop riep ik mijn ambtgenoot Candaules, en vroeg hem, in tegenwoordigheid dezer aanzienlijke getuigen, of alles in orde was. Hij beantwoordde deze vraag toestemmend, en voegde er bij, dat hij juist van Nitetis kwam, die den ganschen dag geweend had en drank noch spijze had willen gebruiken.

Eindelijk was het moe geweend, en de slaap, de goddelijke balsem voor droeven, look het de donkere oogen. Wat mij aangaat, de klapperman van drie uren had zijn zangerigen deun in den stillen nacht doen hooren, vóórdat al het gebeurde genoegzaam plaats kon maken in mijnen geest voor de rust van den slaap. Mevrouw v.

Men had den ingenieur Cyrus Smith niet gevonden! Toen de correspondent was aangekomen, zette hij zich op een steen en sprak geen woord. Uitgeput van vermoeienis was het hem onmogelijk iets te zeggen. Wat Nab betreft, diens roode oogen getuigden voldoende, dat hij geweend had, en de tranen die thans weer in zijn oogen kwamen, bewezen duidelijk dat hij alle hoop had verloren.

Op zekeren kouden namiddag hadden zij in de prachtige S^t-Maartenskerk gebeden, gerust en geweend. Maar de avond viel, de kerk moest gesloten worden en, zonder schuilplaats voor den nacht, doolden de twee vrienden door de straten. Tegen middernacht verborgen zij zich in het somberste hoekje van het groote kerkportaal.

Dien dag was heel mijn ziel éen afscheidslied.... Des avonds heb ik mij in slaap geweend, En van mijn weenen ben ik weer ontwaakt. Thans zie ik vreemden, maar Mathilde niet: Ik mis haar, en mijn droomend harte meent, Dat eenzaam dolen het gelukkig maakt....

Liesje zag hij niet; tante, die uit de keuken kwam, en de kamerdeur voor hem opende, antwoordde op zijne vragen, dat het jonge meisje nog sliep; een weinig rust zou wel noodig zijn en goeddoen, als men den geheelen nacht geweend had.

Daar heb ik door gebeden, door geld of onder voorwendsel van mijn priesterschap, al de edele gevangenen mogen bezoeken; ik heb de vader de woorden zijns zoons overgebracht, en de zoon zijns vaders zegen gedragen. In de kerker van het Louvre heb ik met de arme Philippa gezucht en geweend. Aldus heb ik hun pijnen verzacht, en de afstand die hen scheidt ogenblikkelijk verkort.

Hij voegt er een lange roerende monoloog in waarin Enide verklaart zich van kant te willen maken, zij vraagt de dood om haar te komen huwen terwijl zij nog jong en fris is, en zij roept de dieren des wouds aan om haar op te komen eten; waren zij werkelik gekomen, zegt de dichter, dan zouden zij alleen maar vol medelijden met haar geweend hebben.

Niets bevestigt het smartlijk voorgevoel dat ons pijnigt, ik ben zeker dat onze Heer Robrecht, uw vader, niets kwaads gebeurd is en dat mijn broeder reeds op weg is om in het Vaderland terug te keren." "En gij hebt geweend, Maria! Weent men wanneer de terugkomst eens broeders ons toelacht?" "Gij plaagt uzelf, mijn Vrouw.

Hoe dikwijls heb ik bij uw bedstede, met bitter hartzeer geweend hoe dikwijls heb ik gedacht dat gij sterven gingt! Maar nu verdwijnt mijn droefheid. Wilt gij drinken, mijn broeder?" "Neen, mijn goede Maria," antwoordde Adolf, "ik heb nooit in mijn ziekte dorst geleden die edelmoedige Machteld heeft mij zo zorgelijk gelaafd!

Anderen Op Zoek