Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Nou, mær ik zagge den wel, dat 'et met Hil en Hain niet goed of zou komme, en ik zaide teugen 't waif: Waif, zaide ik, je kent 'et nog wel rais anzien, mær as 't nee main zin geet, dan mot de borst weg.
En de meid as 'en bellefleur zei tot de lillike Sanne: "Dern, gij bint de beste." "Het 't veurige voldoan?" vroeg Santje, "en hoe geet 't met Dorus?" "Nou òf 't!" zei Griet, "'en bêter geet 't óók." Tien minuten later, toen Santje haast bij den iep op 't heuveltje was, zei Dorus, die 'en uurke op had gezeten en pas weer ien de bedstee lag: "Griet, God zal 't oe loonen.
Mær zoo as dat geet, meheer; 't laikt wel, zei ik mær zeggen, of je niet van mekær of kenne, as je't iens op mekær begrepen hebbe; 't was met main en Geesie, dat nou de vrouw van Tak is, krek al ien, in me jonge taid, meer ik was er vær veul te skræl van skaiven, en nou heb ik an Marijtje 'en erg best waif.
"Ge kunt zoo weinig meer, en Bart is zoo miseroabel slofs! Wat zal 't met den tabak wêzen!" hernam Frerik. "Dat mag onze lieve Heer uutmoaken!" sprak de grootvader: "'k Wor zoo miseroabel stram in de been'; 't snijen dat kan 'k nog, moar 't brêken dat geet niet meer, en 't klimmen ien de schuur, och Heere, doar bin'k allang niemeer kapoabel toe."
En noo geet e der op de kneene bie liggen en de anderen ok allemaole der ummehen, want ze wilt zeen of e ok jödden wil, maar dat deut e neet; he nemt zoovölle van 't heupken af ase kan zonder dat er en köpken völt; met spieë mag neet, heb ze ezeg. "Noo, mîne vîve he'k," schreeuwt Henne, too 't köpken völt, "no mot ie Lulef."
De koekoek, een "beroemech" vogel volgens onze voorouders, omdat hij altijd van zich zelven spreekt, zegt: Oetmoedecheit salmen miden, Want hoverde geet voren tallen tiden.
"'k Weet ook," vervolgde hij: "da'j veur grootvoader zoo goed bint as 't kan. Nou wou 'k oe moar zeggen Door, da'j toch, as 'k weg bin, zóó altied mot blieven. Hou moar vrêje met Bart, en zurg as 'en dochter veur d'ouwe man. As 't in den tabak te straf geet, dan mo'j Joapik oe bruur, nog moar is 'en dag oan 't brêke zetten, went grootvoader kan 't nie meer rooijen, heur ie?"
"Ik zal wal 't eerste oetsmîten," zeg Bennad. He geet achter 't pötjen staon en smit met den sleiferklei 'n pas of tine wît. Doar maakte ê'n streepken. "Daor gao 'k boaven," röp Henne, den altîd boven alles wil wèzen; moar al kan ê fijn knikkeren, verspöllen deut ê toch op ten doer en manges is ê heelemaole bos. Kik 'm es en onmundig ende smîten.
Moar neen, ge zegt wel dat 't niks is, moar as 't zoo wied is, dan zie je nog veul benauwder en mankelieker as ik; en jong, ge weet óók wel, dat de spuuling op zoo'n wies hoe langer hoe dunder wordt; 't geet tot nou nog goed, went ge bint 'en starke errebeijer; moar a'j 's niks te verdienen hadt! En Peter, a'j is kwam te vallen! wat zou 'k dan toch beginnen met zes bluujen van kienders?
Aan dat alles dagt ik toe de vrouw tegen mij zee: »och, an toesprake zoo nou en dan, an een klein bewies dat wij net zoo goed als de groote lue op reize bint, al geet dat veur ons zoo makkelik niet, nao een aandere wereld, daoran hebt wij, bij al ons werken en zwoegen, bij al de kommer en ellende in 't leven, behoefte. Die ons dat gef meer as gold of zulver gef hij ons."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek