United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze was tewege het te zeggen, dat het geen asem meer had. Romaan.... Ssjt!... Wiezeken stak haar linkerhandje uit. Haar mondje viel open en een moeielijk geronk ratelde in haar kele. Hare oogen lagen toe en een blauw streepken randde er onder aan. In de hoekjes tinkelde een klare traan en 't licht, dat tusschen de gordijnen neerzijpelde, speelde er met luttel gestraal. Laat me haar hoofd opheffen.

Er kwam van het veld een hoogopgetaste, korenwagen, waarboven een dikke vrouw zat, die een groote witte borst gaf aan heur kind. De dag was henen, en in de groene lucht sneed de zilveren manesikkel een uiterst scherp streepken. Daar, grootsch tegen den hemel geblokt, trokken twee zwarte trage ossen eenen ploeg nog door den donkeren grond; de boer er achter zweeg.

Als ze hoorde dat Goedele tegen Justa opschoot, neep een strakke strengheid hare lippen te gare tot een bleek streepken en stond ze verontweerdigd rechte. Seffens moest Goedele vóor haar verschijnen. Ze beet haar toe: Wat is 't? Goedele zette zich, onverschillig, zonder ommezien, neer vóor 't klavier. Korter hakte het stekkig gezegde: Wat is 't? Goedele glimlachte.

Over moeder heen speelt het eenderlijk. 't Vloeit bleek uit op moeders matbleek gelaat, scherpt den neus tegen de schaduw, die van den neusrug op de beenderige wang, tot in de dompe oogholten, vlekt. Effen is het blanke voorhoofd, alsof daar nooit een streepken smart was doorgerimpeld, en glad, dof-wit onder de kaars, spannen de kaken over het uitpuilend schedelbeen.