United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !


Moeder had er zoo wel wel heur schik in, ze zag den jongen geern om zijne aanvalligheid en omdat zijn vriendelijk gezelschap zoo'n deugd deed aan haren Odo. André was anders ook een flinke boerenzoon en ze merkte met behagen dat hij trek had naar Julie en hoe dat het meisje zoo blij voldaan weêrlonkte en ze leutig uitbloeiden zoo gauw ze bijeen kwamen.

Links was de reet en rechts heurde ie geproat. "Dan goai'k zoover mee, Anneke," klonk het: "en tegen da'j dan gemolken hebt, za'k 'r wel weer zin; we goan dan ook soam weer noar huus toe, nietwoar?" "Goed Paul," sprak een vrouwenstem: "moar tuk dan niet te lang, went ie weet wel dat Deine geern het, da'k bij tieds weerum bin." Paul!

André had daarenboven ook eene ferme, goede zuster en daarom zag de oude boerin geern dat haren zoon daar veel ten huize ging; hij kon zijne zinnen nergens beter vastzetten, en 't was heur blij, gerust voorgevoel: de jongens al ondereen samen gelukkig te zien, dat was haar troost in heur afgaande, oud leven.

Neem ze vrij alle twee, merkte Odo om gerust gelaten te worden. De welgezindheid van zijnen makker verdroot hem. Maar André liet niet los. Hoe is de blonde niet wel zoo schoon? en lonkt ze niet even vriendelijk? Ja, vrijwel, ze lonkten alle twee bezonderlïjk naar u. En uwe wedding zijt ge verloren! 'k Betale geern, 't plezier van den dag is 't verlies wel weerd, wist Odo.

"'k Bin Paul, voader," hernam de zoon, en vervolgde, ofschoon zijn stem van ontroering beefde: "'k Wou oe nog zoo gern is zien eer da'k weggoai. Bi'j niet wel voader....?" "Goa moar vort; 't brandt mien in 't heufd," was het antwoord. "Och! 'k wou oe zoo geern zeggen, da'k altied veur oe gebeejen heb," hernam Paul: "en da'k nóg veur oe bidden wil voader."

Ze tastte in den zak, haalde den paternoster uit en bad Ons-Heere en Moeder-Maria toch te willen genadig zijn met twee oude dutsen die zoo geern nog lange te leven hadden! Tusschen heur gebed kwamen alle soort moord-histories en zij hoorde mannen rond het huis waareren die wisten dat ze alleen t'huis was en heur wilden vermoorden. Hoor, de koe beurelde om eten.

Neen 't, de wind zit Oost. Treite en wist niet waar Manes zijne wijsheid haalde, maar hij geloofde hem geern, 't ware anders wel jammer geweest moest het nu weeral regenen als hij voor een enkelen keer zoo zachte op zijn vigelante over de bane reed.

Mijn koamer wordt in 't iekenheit gesteken en ik zoe geern 'n beetsen donkere schilderijen hén. Gien bleiwe beumen en gien lileiwe koeien veur mij. Zoe-de gij keunen 'n wilde-zwijnenjacht schilderen? 'K peis 't toch wel, menier Gaëtan. En nen automobiel? Euk wel, menier Gaëtan. Mais, Gaëtan, est-ce que tu ne vas pas regretter ça? vroeg zij, zacht-afkeurend.