United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ze zaten er van over oude tijden muurvast en warm geland; 't waren eigenzinnige, koppige tjokken, hard als eekenhout, maar goedaardig met 't volk en wreed met de vijanden. André knipte een oog naar Odo om te bedieden dat zijne wedding gewonnen was.

't Geen ze uitbrachten hield zin noch reek, z'en verstonden malkaar niet meer en al wat ze nog zeggen wilden, smachtte in dreunenden lach. Ze hielden al wat ze konden om hun glas aan den mond te brengen. We drinken ... zoolang we zwelgen kunnen! riep er een. Voor eene wedding: die eerst door zijne beenen valt, deze moet heel 't gelag betalen! Goed! Goed!

Van beneden riepen de koordesnijders: Gij hebt gezegd met elk onzer schoenen te zullen dansen; trek ze aan en houd uwe wedding. Uilenspiegel danste voort en antwoordde: Ik heb niet gezegd uwe schoenen aan te trekken, doch er mee te dansen. Nu, ik dans, en alles danst mee in mijn voorschoot. Ziet gij het niet met uwe paddenoogen? Betaalt mij mijn drie oortjes.

Neem ze vrij alle twee, merkte Odo om gerust gelaten te worden. De welgezindheid van zijnen makker verdroot hem. Maar André liet niet los. Hoe is de blonde niet wel zoo schoon? en lonkt ze niet even vriendelijk? Ja, vrijwel, ze lonkten alle twee bezonderlïjk naar u. En uwe wedding zijt ge verloren! 'k Betale geern, 't plezier van den dag is 't verlies wel weerd, wist Odo.