Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Den Fransoos hoort het ook niet, en als wij 't hem weder geven willen waar is hij?" "Frederik zegt immers, in 't bosch." "Zoo?" vraagt de oude man. "Denkt ge, dat die bij dit weêr, van 's avonds klokke acht, tot 's morgens klokke negen, daar zal blijven liggen? Die zal al lang zijns weegs gegaan zijn; en wie kan mij bevelen, dat ik hem achterna zal karren om hem zijn geld terugtebrengen?"
"Ja, buurvrouw," zeide de brandspuitmeester Tröpner, die nu nader kwam; "de burgemeester is aan den haal gegaan; maar je man hebben ze een aandenken gegeven: kook hem maar een beetje saffraan en roggemeel en leg hem dat tusschen de schouders, op het plekje, waar de Fransoos hem met zijn' geweerkolf gekitteld heeft."
Huilen van juffrouw Emilie geen gebrek, maar mijn goeje mevrouw had door haar godsdienstige en verstandige gesprekken toch zooveel vermogen op de juffrouw dat zij hare dwaze en dolzinnige plannen liet varen dat meende mevrouw ten minste. Mooie stukken! drie weken ging alles zijn gang. De Fransoos had als muziekmeester natuurlijk zijn paspoort met een replement er bij gekregen.
Hij moet haar een heelen boel in 't hoofd hebben gehangen en zij moet hem gezegd hebben dat ze ook smoorlijk op hem verliefd was. Daar was het spul aan den gang. Op zekeren dag werd onze mijnheer zoo maar brutaal weg door dien Fransoos aangesproken en om de hand der nicht gevraagd. Wat een narigheid dat kun je begrijpen.
"Goede hemel!" zeide hij op eens en werd heel ernstig, "wij lachen hier, en onder ons zit een menschenkind, dat rilt niet alleen van koû, dat rilt ook van angst: wij zullen hem ten minste zooveel goed doen, als wij kunnen. Vrouw Besserdich, gij moet ook den Fransoos aan het een of ander helpen."
Meestal zat mevrouw er bij, maar soms was ze wel eens uit of er niet bij als ze hoofdpijn had. Die Fransoos moet de juffrouw altijd geprezen en gezegd hebben, dat ze zulke mooie bandjes en wat al niet meer had en ook, dat ze hem op de piano haast de baas was.
Zie, molenaar Voss, vervloekt moge iedere schelling zijn, dien ik in mijn leven van mijne kameraads genomen of gestolen heb, en vervloekt moge het koren, de haver of de rogge wezen, die ik ooit mijn meester heb ontvreemd; maar, in den oorlog is dat anders; de Turk en de Fransoos is de rijksvijand, en een rijksvijand is geen haar beter dan de aartsvijand, en onze lieve Heer lacht er om, als iemand den duivel eens behoorlijk op zijne likdoorns trapt.
"Mijn vader begint dus met den Fransoos te spreken, maar die stelt zich zoo onbeschoft aan, en scheldt en tiert zoo geweldig, dat de oude baljuw wederom vraagt: "Kindlief! waarom gaat die kerel toch zóó te werk?" Nu, eindelijk krijgt mijn oude den Franschman toch zoo ver, dat hij met zijne zaak voor den dag komt.
Zie ik er dan uit als een roover en moordenaar? Den Fransoos heb ik met mijn eigen handen in 't Stemhager bosch, onder een' beuk, gelegd, en als de nacht hem niet te koel geworden is, dan ligt hij daar nog als een rot, want hij was sekuur dronken."
"Hm," zegt Frederik; "gelegen heeft hij hier, en opgestaan is hij, en hier is hij naar beneden gegaan; dit zijn zijne sporen in de diepe klei; en kijk eens! hij heeft het stroo nog een eind meêgesleept, en naar Gulzow is hij heengegaan. Nu wil ik u het paard halen, en gij rijdt naar het slot en levert paard en mantelzak af, en ik ga den Fransoos achterna, of ik hem nog kan krijgen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek