Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
"'k Dacht het wel ... hij 's koortsig", zei hij fluistrend, schudde toen bezorgd het hoofd.... "Ja, 't rechte is 't nog niet", gaf zij ten antwoord na een poosje zwijgens. Zoo werd het Dinsdag.... Paul sprong, bij 't wakker worden, dadelijk op, en uit z'n bed. Hij haastte zich. Hij wilde nu met al zijn energie zich dwingen nergens aan te denken dan aan z'n wachtend schilderij.
Toen keek Paul vóór zich, vaag voelend wat hij gedaan had.... Hij ging niet meer zitten, begreep wel dat hij nu weg moest, wachtte toch nog tot Jan vlak naast hem stond, fluistrend hem toebeet: "Wat mankeert je, zeg?... Je bent dronken.... Ga gauw weg!... Zal ik je brengen?... Zeg!..." Paul gaf hem geen antwoord, duwde hem achteruit, vrij ruw, ging langs hem, wankelde werkelijk even.... Hij had twee of drie glazen wijn gedronken, den heelen avond....
Gij slaven van uw zilver, Die 't recht der menschheid schent, Toont menschlijke gevoelens Eer gij ze in ons ontkent! Sic juvat perire. O zoete sluimring in der graven schoot, Wanneer 't geloof de peluwe mag spreien! Hoe heerlijk is het sterven voor die schreien, Die schreien en verlangen naar den dood! Ziet gij dat bed, waar duizend bloemtjens staan, Die geurend biddend, fluistrend Amen zeggen?
Affaytadies wangen kleurden langsaam tot een scheemrend rood. »Luister, Jonkvrouwe! en blijf rustig," sprak hy met een kouden lach: »Zoudt ge huivren om een landschap dat ik in mijn droomen zag?" Zwijgend zag ze voor zich neder. Fluistrend boog hy tot haar heen: »'k Zag een jeugdig tweetal zitten op dien graauw bemoschten steen.
Fluistrend heeft het zevenjarige jongske gesproken terwijl hij tot zijn vader opzag, en de vader die straks nog, tot lang na zonsondergang, de sikkel dreef door het rijpe graan, maar ach! zonder het werk te kunnen volenden hij drukt de vereelte hand op het hoofdje van zijn kind, en dan.... Maar neen, spreken kan hij niet.
Rebecca dekte 'm toe, streelde 'm over z'n haar toen kwam ze bij Eleazar, bij 't dakraam. "Wat heit de dokter gezeid?" , vroeg-ie fluistrend. Ze keek 'm aan, zonder 'n woord te spreken, met oogen waarvan de dikke tranen alles zeien. "Heit-ie iets iets èrgs gezeid?" "Ja," zei ze moeilijk: "hij mòt na 't gasthuis 't mòt"... "Na 't gasthuis en dan?" "Dan is d'r 'n k
Affaytadies wangen kleurden tot een hoog en donker rood. »Luister, Ada! en blijf rustig," sprak hy met een bittren lach: »Zoudt ge voor twee kindren siddren, die ik in mijn droom slechts zag?" IJzend zag ze voor zich neder. Somber fluistrend sprak hy weêr: »Zy was dochter van den huize; hy een vondling, en niets meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek