United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat vlugheid van beweging betreft, doet de Onager voor den Dziggetai volstrekt niet onder. De zintuigen van den Onager, vooral die van 't gehoor, 't gezicht en den reuk, zijn zoo fijn, dat het niet mogelijk is hem in de open steppen te genaken.
"Maar, mijn hemel!" zeg ik, "dat hebt gij haar toch niet gevraagd?" "Jongen," zeide mijn oom en dampte daar vreeselijk bij, "wanneer ik eene zaak op mij neem, dan volbreng ik haar behoorlijk, maar fijn! Ik vroeg haar dus, of zij wel wist, wat gij waart? "Neen," zeide zij, "gij waart wellicht een dokter?" "Heer! bewaar me!" zeg ik, "hoe zou zij daaraan komen?" "Een advocaat?" "Ook dat niet."
Men komt op de bovenverdieping langs een zeer fraaie trap, die begint onder een portiek, gevormd door drie zuilen met verrukkelijk fijn snijwerk.
Uit de verte reeds zag Tamalone, dat de winkel van Simon nog open was, er scheen wat licht naar buiten en voor de deur stond Baldo viool te spelen, Mevena en de gebroeders zaten te luisteren. Hij naderde en bleef onopgemerkt staan; in 't schaarsche licht zag hij, dat Mevena's gelaat, ten deele afgewend, droevig en fijn was. Bij 't eind van het danswijsje trad hij zacht op haar toe en groette haar.
De Gaffelbokken hebben uitmuntende zintuigen: zij kunnen op grooten afstand zien, hebben een zeer fijn gehoor en krijgen de lucht van een onder den wind hen bekruipenden vijand op een afstand van verscheidene honderden schreden.
Hij was van meer dan middelmatige lengte, flink maar toch fijn gebouwd, en droeg z'n hoofd heel rechtop, zoodat 't bijna aanmatigend was. Hij had zacht, dof-zwart haar, nog al lang, dat hij met 'n schuine scheiding langs z'n voorhoofd geborsteld droeg.
En wat zegt u nu wel van mijn vrouw's stijl, was de brief niet kiesch, teeder, met vrouwelijk fijn gevoel geschreven?" "Uw vrouw? De brief was van uw eigen hand." "Ja; maar mij kwam alleen de verdienste toe, die zinnen, die ik mij schaamde, te onderteekenen, slaafsch te hebben nageschreven.
Hij is... daar ik niet aan en kan, een' sparke viers, een' boodschap van veel hooger' daken als waarder menschen waken. Horkt! Langzaam, luide en lief getaald, hoe diep' hij lust en leven haalt, als uit de gronden van duizend orgelmonden! Nu piept hij fijn, nu roept hij luid'; en 't zijpzapt hem ter kelen uit, lijk waterbellen, die van de daken rellen.
Was nu uw innerlijk gehoor nog even fijn en zuiver als God het u in zijn Paradijs inschiep, dan zoudt ge nu nog in staat zijn, om dit u veroordeelend vonnis over uw daad, of dit waarschuwend vonnis over uw verborgen gedachte, juist zoo te verstaan als God het velt. Maar dit fijne gehoor mist ge. In een zondaar is dat gehoor nooit meer zuiver.
Toen dien eersten morgen alles in orde was, braken we op. Naar de ervaring van den vorigen dag zetten we onder de met nieuwzilver beslagen sleden weer houten platen, omdat bij de scherpe kou de sleden op hout veel beter liepen. Het beste, wat men eraan doen kan, is er een fijn overtrek van ijs op te laten komen, zooals de Eskimo's doen, maar daarin hadden wij nog geen ervaring.
Woord Van De Dag