Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
Ludwig trad dan ook een stap terug; doch zijn hand verliet de kruk der deur niet. "Wat gaat gij doen?" vroeg Eugenio. Ludwig zweeg. "Beken het veilig: gij gaat den Stadhouder opzoeken en alles aan hem verklappen." Ludwig sloeg de oogen neder, doch antwoordde niet.
"Ha! wien hebben wij hier!" riep Joan, die deze stem herkende, voor den dag springende en den onbekende zijn valschen witten baard afrukkende: "Pater Eugenio in dezen kring!"
Dit gezegd hebbende, sloeg hij de oogen weder neer en vervolgde met ijver zijne gebeden. "Wanneer kan Eduard in Engeland wezen?" vroeg nu een der anderen aan den langen man; "gij, broeder Eugenio, hebt hem het laatst gezien!"
Ik mag thans mijn leger van geen man ontblooten en wil niemand in gevaar brengen door met u herom te dolen bij nacht en ontijde om een mageren Jezuïet te zoeken; want dat zoudt gij dan moeten, vermits Pater Eugenio niet meer te Bruck is." "Niet? O! in 's Hemels naam, Uwe Excellentie! waar bevindt hij zich dan?" "Kunt gij een geheim bewaren, Kapitein?" "Als goud, Uwe Excellentie."
"Dat zeggen alle geestelijken," hernam Joan: "doch wat u betreft, gij komt in tweeledige opzichten voor den dag." "Gij spot met mij, jongeling! dit heb ik aan u niet verdiend. Dit hadde uw vader niet gedaan," zeide Eugenio, met een ernstigen blik. "Mijn vader!" riep Joan: "Kent gij den Baron van Sonheuvel dan?"
"Stil!" zeide Eugenio, die bevreesd werd, dat de onvoorzichtige toespraak van Groenhof de ware redenen der bijeenkomst aan den jongeling zou bekend maken: "stil Dominee! het is noodeloos hierover met dien heer te spreken."
"Luister!" zeide Eugenio: "hoort gij daarginds geen hoefgetrappel op de brug?" "Inderdaad," antwoordde de Graaf. "Wat beduidt dit gerucht?" "Het is uw vriend, die wegrijdt," hernam de Jezuïet met koelheid. "Hij heeft lang gehoopt, u te kunnen beschermen; doch Homo proponit et Deus disponit! gelijk de spreuk zegt."
"Mijn God! kent gij hem?" vroeg Joan, terwijl hij met siddering den Jezuïet naderde en diens handen in de zijne drukte. "Hij was mijn vriend," zeide Eugenio, den jongeling aan zijn boezem sluitende. "Hij was!.... hij is dan niet meer?" vroeg Joan, de armen latende vallen.
Spoedig liet hij de valbrug uitwerpen en reed met Feurich en twee ruiters de afgezondenen te gemoed. In den anderen herkende Falckestein met afgrijzen den Jezuïet Eugenio, gedost in 't gewaad zijner orde.
"Ik ben van gedachten veranderd," antwoordde Broeder Eugenio: "vooreerst schrijf ik ongaarne: een brief getuigt nooit dan ten nadeele des schrijvers; ten tweede is een profetie uitmuntend in 't algemeen; doch hier in specie deugt ze niet: want, mislukt de aanslag, dan is onze profetie valsch: gelukt hij, dan is het de Sociëteit die alles voor haar rekening krijgt en,".... hier begon hij, eensklaps op Panne wijzende, tot zijn broeders zeer zacht te spreken, zoodat Falckestein althans geen woord meer van het gesprek kon opvangen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek