United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het onbedriegelijk oog der liefde had hem in een dier vrouwen zijn Anna doen herkennen, die met haar twee zoontjes den heuvel werd opgestuwd. "Mijn vrouw!" gilde hij: "mijn kinderen! Zij moeten gered worden! Feurich! haast u! laten al de Hanevederen opzitten! maak alles tot een uitval gereed! Mijn Anna! ik word radeloos!"

"Feurich!" herhaalde Ulrica: "o! dien ken ik zeer goed: hij heeft mij dikwijls in 't bosch rond laten rijden. Een goede, brave, ronde Bergsman! En is hij uw vader, Elske?" "Jaô, lieve Freule!" gaf deze ten antwoord: "en hum heit in zijn leven ook ander werk edaôn dan paôrden mennen.

"Ik zie vrouwen uit het leger komen," zeide Feurich schielijk, "vrouwen en kinderen: men brengt die tusschen soldaten den heuvel op." "Waar? waar?" riep Falckestein. "Almachtige God! wat zie ik daar?" en zijn gelaat werd witter dan de borstwering, waar hij over leunde.

Een nieuwe dag was aangebroken: reeds met zonsopgang stond de Graaf met Feurich en den rentmeester op den torentrans om de bewegingen der vijanden gade te slaan; dan alles bleef rustig en stil in het leger: het was acht uren geslagen, en nog deed niets het voornemen tot eenigen aanval vermoeden.

"Maar wat gaan zij nu verrichten?" vroeg Feurich, de oogen strak op de werkzaamheden der Spanjaards gericht houdende. "Zeker," zeide Beckman, "is het hun voornemen een stormgevaarte te maken, zooals de Pastor mij wel verhaald heeft, dat Civilis gebruikte om het Valkenhof te Nijmegen te bestormen, toen Karel de Groote aldaar voor Paus Julius Cesar het bevel voerde."

Feurich wachtte intusschen met zijn twee medehelpers het vaartuig als te voren af: de zware balk viel weder op de plecht; doch daar de schuit nu niet zoo volgeladen was als de vorige reis, kantelde zij niet; met forsche armen klemde de monnik den balk tegen zijn borst, trok hierdoor zelf het schuitje nabij den wal, sprong toe, greep een der kettingen van de vischkaar en slingerde zich er boven op.

"Ziet!" vervolgde Feurich: "daar komen de Oversten te paard de hoogte oprijden; er wordt een kring om de galg gevormd." "Luistert!" hernam Falckestein, "daar klinkt de trompet, zeker om onze aandacht op dit spel te vestigen." "En nu hoor ik een doffe trom, als bij halsrecht," zeide Peter, het oor tegen het vloersteen houdende om beter te hooren.

"Indien zij volks genoeg hebben, kunnen zij gemakkelijk in den tuin komen," zeide Feurich, die deze tijding bracht: "de vischkaar en de steiger steken zoover in 't water uit, dat zij in een oogenblik de rivier over zijn."

Feurich, die het oudste zoontje van den Graaf bij zich op 't paard had, volgde haar met eenige Hanevederen; en 't zij dat de Spanjaards nog eenig mededoogen voor de vluchtenden overhielden, 't zij dat de algemeene verwarring hun het vervolgen belette, het gelukte althans den vluchtelingen te ontkomen aan het moordtooneel.

Spoedig liet hij de valbrug uitwerpen en reed met Feurich en twee ruiters de afgezondenen te gemoed. In den anderen herkende Falckestein met afgrijzen den Jezuïet Eugenio, gedost in 't gewaad zijner orde.