Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Hoort," riep Enjolras eensklaps, steeds nauwkeurig oplettende; "mij dunkt, dat Parijs ontwaakt." 't Is stellig, dat in den morgen van den 6den Juni de opstand gedurende een paar uren in kracht toenam. De hardnekkigheid, waarmede de stormklok van St. Merry voortdurend luidde, wekte eenigen op. In de straten du Poirier en Gravilliers werden barricaden opgericht.
Alles was in hem werkzaam, het instinct, dat opspoort, en het verstand, dat verbindt. Het was duidelijk, dat Gavroche iets op zijn hart had. 't Was te midden dezer bezigheid, dat Enjolras hem naderde. "Gij zijt klein," zei Enjolras. "Men zal u niet zien. Ga uit de barricade, sluip langs de huizen: neem de straten een weinig op en kom mij zeggen wat er geschiedt." Gavroche hief zich op de teenen.
"De groote blonde," merkte Grantaire op, "is Enjolras, die u laat waarschuwen." "Willen wij gaan?" vroeg Bossuet. "Het regent," zei Joly. "Ik heb gezworen in 't vuur te gaan, maar niet in 't water. Ik wil niet verkouden worden." "Ik blijf hier," zei Grantaire. "Ik houd meer van een ontbijt dan van een lijkkoets." "Dus: wij blijven," hernam Laigle. "Nu, dan gedronken.
In minder dan een minuut waren twee derden der straatsteenen, welke Enjolras voor de deur van Corinthe had doen opeenstapelen, naar de eerste verdieping en den zolder gebracht, en vóór dat een tweede minuut verloopen was, vormden deze straatsteenen een kunstmatigen muur voor de helft der vensters van de eerste verdieping en van den zolder.
Ondertusschen meende de kleine Gavroche, de eenige die zijn post niet had verlaten en op verkenning gebleven was, mannen zachtkens de barricade te zien naderen. Eensklaps riep hij: "Weest op uw hoede!" Courfeyrac, Enjolras, Jean Prouvaire, Combeferre, Joly, Bahorel, Bossuet allen verlieten haastig de herberg. Er was schier geen tijd meer.
In mijn lade heb ik een oude assignaat. Ik weet van de rechten van den mensch, van de volkssouvereiniteit te spreken. Zes uren lang kan ik, met dit horloge in de hand, over de heerlijkste dingen redevoeren." "Wees ernstig," zei Enjolras. "Ik ben meer dan ernstig," antwoordde Grantaire. Enjolras dacht eenige oogenblikken en maakte een gebaar als iemand die een besluit heeft genomen.
En hij schiep de kat. De kat is het erratum der muis. De muis met de kat te zamen is de herziene en verbeterde proef der schepping." Combeferre, omringd door studenten en werklieden, sprak van de gesneuvelden, van Jean Prouvaire, van Bahorel, van Mabeuf en zelfs van Cabuc, alsmede van Enjolras' strenge droefheid.
O, wie zal mij de verzen van Homerus leeren uitspreken als een Griek van Laurium of van Edapteon!" Enjolras was op verkenning uitgegaan. Langs de huizen sluipend had hij zich door de steeg Mondétour begeven. De opstandelingen, wij moeten het zeggen, waren met hoop vervuld.
In gedachten met de oogen opwaarts geheven, herhaalde Marius schier werktuiglijk: mijn moeder!... Op dit oogenblik voelde hij de hand van Enjolras op zijn schouder. "Burger," sprak Enjolras tot hem, "mijn moeder is de republiek." Deze avond had Marius een hevigen schok gegeven en een treurige duisternis in zijn ziel achtergelaten.
Op die wijze wreken wij ons over de streken onzer dames-grisettes. Roland laat zich dooden, om Angélique boos te maken; al onze heldenmoed komt van onze vrouwen. Een man zonder vrouw is een pistool zonder haan; 't is de vrouw, die den man vuur doet geven. En Enjolras heeft geen vrouw. Hij is niet verliefd en vindt toch het middel om onverschrokken te zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek