Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Weer keek haar tante haar aan met een afkeurenden blik; toen zei ze: "Zoo kan het wel blijven, mijnheer. Als er nog iets aan veranderd worden moet, zal ik u wel een boodschap sturen." Eindelijk, eindelijk was er, voorloopig ten minste, niets meer te bestellen ter verfraaiing van Elsje's toilet en persoon en reed zij met haar tante naar huis terug. Hoofdstuk VI. Nieuwe Kennissen.
"Maar kindje," zei ze, hare hand op Elsje's schouder leggend, "zit je hier nog zóó? Wel foei, dat is nu net om kou te vatten en ziek te worden! Kom, laat ik je maar eens gauw weer netjes maken. Dit is je japonnetje, he?" "Ja," zei Elsje, "maar ik durf toch niet weer naar binnen." "Niet weer naar binnen! Dat meen je niet! Je zult eens zien hoeveel plezier je nog zult hebben. Sta maar eens gauw op."
Zij vond het niet noodig Frits op de hoogte te brengen omtrent de beweegredenen, die haar noopten, Elsje van de balzaal verwijderd te houden Frits zag dat zij het onderwerp van Elsje's afwezigheid liever verder onaangeroerd liet en sprak dus over wat anders.
Elsje's oogen werden moe van het kijken naar het helwitte zonnescherm, dat boven haar hoofd gespannen was en de kleine tuin met de keurig aangelegde perken vol vuurroode geraniums en lichtrose maandroosjes, begon zijn bekoorlijkheid voor haar te verliezen, toen de langdurige droogte de paden stoffig en hard had gemaakt en de bladeren der struiken er bestoven en vaal begonnen uit te zien.
Niet stampen op de trap met die lompe schoenen, als 't je blieft." Elsje's bloed begon te koken, maar weer kwam de gedachte aan hare grootmoeder haar als 't ware smeeken, de driftige woorden terug te houden, die haar op de tong lagen.
Zal ik het afkussen?" En zonder Elsje's antwoord af te wachten, raakte hij haar wang zacht aan met zijn roode lipjes. "Neen, ik heb geen pijn," zei Elsje, hem door hare tranen heen lachend aanziende, "en het is heel flauw van me dat ik schrei. Ik zal me ook maar eens flink wasschen en mijn haar netjes opkammen, net als jij. Kom, ik moet maar gauw voortmaken." En zij sprong snel op.
Cécile had ook altijd zooveel aanmerkingen, maar ze moest toch oppassen en ze zou stiller zijn en geen grappen meer maken en heel veel met Liesje alleen gaan wandelen en goed op haar manieren letten; ze zou erg haar best doen dat tante tevreden over haar kon zijn dat nam ze zich vast voor. Na dien avond was het gedaan met Elsje's zorgelooze uren van genot.
"Maar kind, waarom heb je niet even gescheld om het licht te laten aansteken?" zei Elsje's tante. "Hoe kom je er bij om hier zoo in het donker te blijven staan! Steek even de kaarsen aan op het toilet, Keetje, en leg die kleeren maar op het bed. De jongejuffrouw zal zich vandaag wel alleen kleeden."
"O, daar is Keetje om je te helpen bij het kleeden." Cécile verdween en Keetje haastte zich, aan Elsje's toilet te beginnen. Een beelderige baljurk van de zachte, rose stof gemaakt, die mevrouw d'Ablong in den winkel had uitgezocht, lag op het bed. Cécile zou een nieuw balkleedje dragen van het bewuste, teergele, kantachtige weefsel met de fijne, blauwe bloempjes.
Met een onderlijfje kwam men gelukkig sneller klaar en eindelijk namen zij afscheid van het onderkleeren-departement en bracht de onvermoeide mevrouw d'Ablong haar nichtje in een geheel ander gedeelte van het "modemagazijn", dat in Elsje's oogen een reusachtigen omvang had. Zij bevonden zich nu in een ruim vertrek, waar de japonstoffen werden verkocht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek