United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
In een zwarte lijst tegen den muur hing een verschoten merklap, door Elsje's grootmoeder bewerkt, toen ze nog een kind was, terwijl de portretten van Elsje's ouders op de latafel prijkten in gezelschap van een fleschje inkt, een paar pennenhouders, twee hardblauwe bloemvaasjes, een mandje met gemaakte bloemen, een staand spiegeltje en een Bijbel.
"Wat lees je op 't oogenblik?" vroeg hij even later, zonder zijne oogen van haar gezicht af te wenden, dat beurtelings bleek en rood werd, tot Elsje's diepe ergernis. "Nu, wat lees je? Het is zeker een erg mooi gedeelte van het boek," begon hij weer. "Je bent er zoo in verdiept." Elsje zou niet hebben kunnen antwoorden op die vraag, al had zij ook nog zoo graag gewild.
"Dan zal ik je natuurlijk geen oogenblik langer met mijn gezelschap lastig vallen," zei hij koel, keerde haar den rug toe en sloeg een zijpad in naar het bosch. Al Elsje's rust was verdwenen en toch had zij geen berouw over haar gedrag. "Laat hij dan maar boos wezen, ik kon niet anders," mompelde ze, terwijl ze terstond den terugweg naar huis insloeg.
Zij werd hoe langer hoe koppiger. "Alles wil ik verdragen," dacht ze met een hart vol bitterheid, "maar mijn eigen naam zullen ze me niet ontnemen." "Ga jij maar vast naar de zaal, Cilly," hoorde zij mevrouw d'Ablong zeggen. "Ik kom dadelijk." Elsje's hart begon sneller te kloppen, toen ze haar tante weer binnen zag komen. "Wat beduidt dat, dat je me te vergeefs laat roepen?" vroeg ze streng.
Eindelijk, eindelijk, daar naderden zij. Langzaam en statig kwamen de rijtuigen dichter bij. Elsje's hart klopte nu bijna hoorbaar en als in een droom volgde zij het voorbeeld der anderen en stond op van haar stoel. Daar was het rijtuig der koninginnen vlak voor haar.
Het liep reeds tegen September, maar er moest toch nog bijna een maand verloopen eer Cécile en haar moeder van de badplaats terug zouden komen; het zou dus nog vrij lang duren, eer Elsje's tante haar weerzag.
"O ja zeker, zeker, levendigheid is goed, maar luidruchtigheid kan ijselijk burgerlijk zijn," antwoordde mevrouw d'Ablong zeer beslist. Zij zou reden hebben zich nog meer te ergeren aan Elsje's gemis aan aristocratische bedaardheid. Tot groote teleurstelling van Elsje, ging men in de zomervacantie niet bij grootmama logeeren.
"Daar kom ik aan!" zei ze met een vroolijk gezicht naar Elsje toeloopend, nadat ze eerst heel beleefd Miss Piper een handje had gegeven. "Liesje!" riep Elsje uit, terwijl het kind op haar schoot klauterde, waarbij het kostbare pakje groot gevaar liep uit de kleine handen te vallen. "Ben je nog ziek?" vroeg Liesje, Elsje's gezicht met groote nauwkeurigheid bekijkend. "Je ziet heelemaal niet bleek."
Gelukkig liet Missy haar niet lang in onzekerheid. Elsje's tante schreef dat zij er niet tegen was dat haar nichtje reeds nu naar grootmama vertrok, maar dat Elsje dan vooral erg haar best moest doen zich ladylike te gedragen en niet te uitgelaten en te druk te zijn. Miss Piper kon dan naar Engeland vertrekken en Cécile en zijzelf hoopten over een week of drie ook bij grootmama te komen.
Alles ging goed tot het dessert, toen de oude heer allerlei grappen met zijn buurmeisje begon te maken over een schoteltje pralines en flikjes, waarvan hij haar zeer overvloedig had bediend. Elsje's oogen begonnen te schitteren van pret.