Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Dan zou ze weer bedaard naar huis terug gaan en nooit weer haar best doen met het kruideniersgezin in aanraking te komen. Langzaam liep ze den hoek om, het verboden terrein voorbij, toen zij eensklaps de deur van den winkel rinkelend hoorde opengaan en Everts blijde kinderstem hoorde roepen: "Elsje! Elsje! Moeder, moeder, daar is Elsje eindelijk!" Nu was het gedaan met Elsje's bedachtzaamheid.
Keetje had wel getracht het haar geheel op te maken naar Elsje's zin, maar dit was haar maar half gelukt het zat zoo akelig weinig stevig, vond Elsje. Met een uitdrukking van ontevredenheid in de oogen, zat ze naar de dikke, groote letters op het papier te kijken, toen mevrouw d'Ablong binnen kwam. "Ben je nog niet klaar, kind?" vroeg ze. "Het is al elf uur."
De zijden kousen pasten gelukkig en de mooie pantoffeltjes ook, zoodat het eerste gedeelte van Elsje's toilet spoedig klaar was. "Ziezoo, wasch je nu eerst maar eens flink." Elsje schonk voorzichtig water uit de lampetkan in de groote kom, nam een handdoek en doopte den tip ervan in het water.
Ik hoorde het heelemaal." "Liesje, Liesje, kom gauw hier, kindje! Niet op dat koude portaal!" riep een stem uit de kamer, waarop Elsje's vriendinnetje terugriep: "Ja, ja, ik moet even helpen!" "Of kan je wel alleen opstaan?" vroeg ze, toen Elsje snel opsprong, "Kom maar gauw even mee naar binnen; juf zal je wel weer beter maken, die is heel lief."
"Wat ben ik blij voor je, mijn jongen!" zei grootmama, toen ze met Frits alleen was gebleven. Iedereen scheen blij te wezen met Elsje's engagement, merkte zij met vreugde op. Hare tante was uitbundig in hare betuigingen van blijdschap en zelfs Cécile beweerde dat zij het erg aardig vond dat die twee "echte buitenmenschen" het samen eens waren geworden.
"Kom tante, zij was zoo erg blij!" bracht Frits verontschuldigend in het midden. "Ik zou dolgraag meegeroepen hebben met Elsje, als ik maar gedurfd had. Koningin Wilhelmina zal je nu natuurlijk nooit vergeten, Roodkapje. Hadt je nu nog maar een mandje wafels bij je gehad en je kapje op!" Maar mevrouw d'Ablong was niets gesticht over Elsje's uiting van geestdrift.
Daar rolde een der knikkers naar buiten vlak voor Elsje's voeten. "O moeder, daar loopt er een weg, die mooie groote nog wel! Dien pakken ze bepaald mee!" En zoo gauw als zijn kleine voeten hem veroorloofden, dribbelde Evert naar de deur toe om den verloren schat te gaan zoeken.
Vijf minuten later was het rijtuig met mevrouw d'Ablong op weg naar de woning van Elsje's grootmoeder. De oude vrouw stond haastig van haar stoel op, toen ze het geluid van naderende wielen hoorde. Met bevende hand schoof zij het gordijntje op zij, om beter langs den weg te kunnen zien.
"Al had tante je wel eens eerder kunnen vragen om bij haar te komen, dat is geen reden, waarom je haar niet dankbaar zoudt zijn, dat zij het nu vraagt," zei grootmoeder, zonder rechtstreeks te antwoorden op Elsje's uiting, waarom haar tante "vroeger precies gedaan had, alsof ze niet bestond." "Kom kind, kijk nu eens weer vroolijk.
"Ik vond het een aardige verrassing voor je haar hier te vinden," zei de oude dame, terwijl ze zachtjes hare hand over Elsje's haar streek. Elsje's hart was zoo vol, dat zij niets anders doen kon dan grootmama's hand grijpen en die stevig drukken. Liesje was natuurlijk opgetogen en bleef steeds zoo dicht mogelijk bij Elsje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek