United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij maakte nu het pak open, en haalde de laarzen tevoorschijn, zij waren uit stevige stof gemaakt, met flinke zolen en rondom met leer bezet. Doe mij het genoegen, Effendi, en pas de linkerlaars eens aan! vroeg hij. Ik voldeed gaarne aan zijn verzoek. De laarzen pasten en ik zeide hem, dat ik het geschenk gaarne zou aanvaarden. Hij was daarover zeer verheugd, en bedankte mij recht hartelijk.

Effendi! zei hij, ik kom u mijn morgenbezoek brengen en u vragen hoe gij hebt gerust! Hij was geheel gekleed, zooals den vorigen avond, en had een pakje in de hand. Ik dank u! antwoordde ik. Ik heb heerlijk gerust en ik hoop dat dit ook met u het geval zal zijn geweest. Allah heeft dezen uw wensch niet vervuld, want ik heb den geheelen nacht geen oogenblik geslapen.

Effendi, zoo sprak de bazuinist mij aan; nademaal gij ons gisteren avond zoo groote eer bewezen hebt, willen wij op heden gelijk met gelijk vergelden en u uitgeleide doen tot aan de grens van ons dorp. Ik wil hopen dat gij ons dit zult toestaan. En zonder antwoord af te wachten zette zich de stoet met volle muziek, in beweging.

Onderwijl hij mij de natte kleeren uittrok, jammerde hij: Effendi, nu is het uit met de waardigheid van uw rang en de bekoorlijkheid uwer figuur. Dit mooie pak heeft u in Stambul over de zeshonderd piasters gekost, en nu heeft het water er al den glans aan ontnomen. Zie eens, wat een ontzettende scheur gij met zwemmen, in de pijp van uw broek hebt gemaakt.

Wat meent ge daarmee? Wel, hij kan naar ze toegeloopen zijn, om hun in alle gemoedelijkheid te vertellen dat zij tevergeefs op ons loeren, omdat wij reeds hier bij u zijn. Hij keek mij onderzoekend aan, om te zien of ik dat in vollen ernst meende. Effendi, wat denkt gij toch! Iets, dat zeer goed mogelijk, ja zelfs zeer waarschijnlijk is.

Goed, dan zal ik de gebraden hamels oproepen om hier, waar ze dood gemaakt zijn, te komen spoken. Die spokende geesten moogt gij dan met uw dapper leger opeten, maar van hun vleesch en been, blijft gij af. Effendi, gij hebt ze ons beloofd! Wij houden u bij uw woord! Ik beloofde ze u, onder voorwaarden, die gij niet hebt vervuld.

Zij kennen ongetwijfeld den omtrek! Gij hebt goed geraden, Effendi. Ik dacht hetzelfde en ben hen daarom achterna geslopen. Al heel gauw sloegen zij rechts af, de bergen in. En nu hebben zij zich daar verborgen en wachten ons op. Voor alles moet ik weten, hoeveel en wat gij hun hebt verteld. Gij hebt dus bekend dat ik te Radowitsch ben.

Eindelijk vroeg hij, of zij dan geen Scheriff hadden gezien, die eveneens paard reed. Dat waart gij geweest, want ge hadt u verkleed. Jammer dat ik daar niet bij geweest ben. Ik had die gezichten wel eens willen zien! Ja Effendi, het was grappig, maar toch ook verschrikkelijk. Zulk vloeken en razen had ik nog van mijn leven niet gehoord.

Maar, toen ik zoover was, bracht ik hem aan het verstand, dat als hij het niet genoeg vond, hij liever maar heen moest gaan. "Nee, effendi, zoo bedoel ik het niet; alles is duur bedoel ik, voor u is het nog erger dan voor mij." "Zoo, als je dat maar begrijpt."

De man krabde zich achter zijn oor, en antwoordde eindelijk: Effendi, eigenlijk niet. Zoo! Wat zijt gij dan eigenlijk wel? Maar hoe komt gij op de dolle gedachte om u voor een kleermaker uit te geven? Omdat ik twee strijkijzers heb. Hoe komt gij daar aan? Die heb ik van mijn grootvader, die werkelijk kleermaker was. Die zijn het eenige, dat ik van hem heb geërfd.