Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Opeens voelde de hand van laatstgenoemde een hard lang voorwerp; het was een geweer met een bolvormig slot. "Old Shatterhand's Henry-karabijn!" Dat was zijn eerste gedachte. En hij nam het geweer mee. Beiden kwamen gelukkig aan het water, en vervolgens aan de overzijde. Toen nam Droll neef Hobble-Frank bij de hand, en trok hem met zich voort, zijwaarts, in een zuidelijke richting.
Aan het hoofd van dien troep reed Old Firehand met Tante Droll. Achter hen reden Humply-Bill en de Gunstick-Uncle met den Engelschen lord; om kort te gaan het waren al de blanken, die het reeds verhaalde avontuur aan den Eagle-tail als handelende personen hadden bijgewoond, en die toen naar de bergen waren opgebroken, om zich naar het Zilvermeer te begeven.
Het duurde niet lang of hij had hen hooren spreken; maar hij had er niet één gehoord, die niet het echte Yankee-Engelsch sprak. De opzichter besloot dus, regelrecht naar zijn man te vragen. Hij was een der weinigen, die bij het vuur plaats gevonden hadden. Naast hem zat Tante Droll en Humply-Bill.
Anders overvalt ons de nacht, waarin, eer het weer ochtend wordt, heel wat gebeuren kan, dat wij dan niet zouden kunnen verhinderen. Hoe denkt gij daarover, Droll?" Beiden hadden Duitsch gesproken. Droll antwoordde dus in zijn plat-Duitsch: "Gij hebt daar precies mijn gevoelen uitgesproken.
Daar konden tegelijkertijd de noodige machines en gereedschappen besteld worden. Tante Droll was meegereden, om door getuigen voor den notaris te bewezen, dat de roodharige kornel overleden was. Met een notariëele akte daarvan zou hij in het bezit kunnen komen van de premie, waarop hij aanspraak had.
Daar de wind uit de richting van Osage-nook woei, konden wij uw nadering zeer vroeg ontdekken. Ik liet mijn gezelschap naar de wapenen grijpen, en sloop met Droll u te gemoet. Twee stegen er af, om ons te besluipen, en wij namen hen gevangen, om bij het vuur hun gezichten te zien. Het overige weet gij." "Mijn broeder heeft opnieuw bewezen, dat hij de beroemdste jager onder de bleekgezichten is.
Toen hij alles verhaald had, wachtte hij geen minuut met de vraag: "En gij, master Droll, weet gij mij nu te zeggen wat er van mijn kameraad geworden is?" "Ja, dat weet ik u te zeggen," antwoordde de dikke. "Er is een lijk van hem geworden." "Dus heeft de kornel hem vermoord?" "Neen, maar wel gekwetst, juist als u; en aan die wond is de arme drommel gestorven." "Vertel, vertel, sir!"
Toen hij dit gedaan had en teruggekeerd was, ontdeden Droll, Bill en de Uncle zich van hun bovenkleeren, en daalde in het kanaal af, waartoe hun een lantaarn meegegeven werd. Het bleek, dat het water hen tot aan de borst reikte. Zij namen de geweren op schouder, en maakte de messen, revolvers, en den zak met kruit en lood om hun hals vast. De lange Gunstick-Uncle ging met de lantaarn vooruit.
Droll deed zijn eene oog dicht, slikte en slokte alsof hem iets in de keel bleef steken, en uitte toen met moeite deze drie woorden: "Ik heet.... Pampel." "Wat, Pampel?" lachte Old Firehand. "Poëtisch klinkt het woord natuurlijk niet; maar dat ik lach is niet zoozeer om dien naam, als wel om het gezicht dat gij daarbij trekt.
"Juist zoo, als gij 't hebt uitgedacht wordt heel 't fameuze werk volbracht," antwoordde de gevraagde op zijn gewone rijmelaars-manier. "Mooi zoo, nu vooruit maar!" Zij maakten de boot los, schoven die uit het kanaal in de rivier. Droll, die het terrein verkend had, speelde voor gids.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek