Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 mei 2025


Hier werden wijn, brandewijn, bier, tee, koffie, kaas, gevogelte, tabak, pijpen, enz. aangeboden en men deed zijn best om dit maal zo goed mogelik te doen zijn, omdat het »de laatste eer was, die men aan de dode kon geven."

"Die naam behoort uw dienares niet, o doorluchtige Vrouw, ik ben genoeg beloond, nu ik deze dode droefheid uit u verbannen heb." "Aanvaard die naam, mijn lieve Maria, ik bemin u zo tederlijk. En is uw edele broeder Adolf mij niet door mijn vader geschonken? Zijt gij de zuster niet van mijn bruidegom?" "Wees gezegend, mijn Vrouw, om de liefde, die gij mijn ongelukkige broeder toedraagt.

En wij horen van allerlei wonderen, van een toverketel die door de adem van meisjes verwarmd wordt; wanneer de ledematen van de dode krijgslieden daarin worden gelegd, groeien ze weer aan elkaar en worden ze weer levend; en van een tovervat dat altijd vol is met eten en de dingen die alle behoeften tevreden kunnen stellen; van toverlanden waar alle wensen vervuld worden en van »Avalon" het »appeleneiland" der eeuwige jeugd, heel ver weg in het Westen.

De andere mannen drongen door het riet en toen zij de dode leeuw zagen, wensten zij de twee dapperen hartelik geluk met hun ontkoming. Een hunner sprong te paard om de Kommandant, die de schoten zeker ook had gehoord, te gaan gerust stellen, en de anderen begonnen het beest te villen. De kogel van Dirk was hem van oor tot oor door de kop gegaan.

Het is zo heilzaam voor ons, wanneer de dode droefheid ons prangt, iemand te vinden die door zijn eigen smart ons leed verstaan kan; iemand die bemint hetgeen wij beminnen, en wiens klachten weergalmen onzer klachten zijn: zo omhelzen twee zwakke wijngaardranken elkander, en tarten de verdelgende stormorkaan, die hun steunloze hoofden ter neder wilde knakken.

Hoe schriklijk was hem de onzalige blik zijner ogen!... Geen zucht ontging zijn boezem, geen lid verroerde zich in hem en hij stond als door een bloedstorm geslagen. Bleker dan een lijk werd hij, en zijn haren rezen te berge op zijn hoofd: met hardnekkigheid hield hij de ogen stijf en beweegloos op de verglaasde ogen der dode lichamen gevestigd.

"Ay mi!" seegt si, "nu vlie dan! "Nemmermeer so ne wil ic comen, "Of God wilt daer men man hort noemen. "Ay mi!" seegt si, "hier leget doet "Mijn soete vrient, mijn beddeghenoet ... Dan de leukheid waarmede de wachter haar troost: "Bi Gode!" seegt hi, "lieve vrouwe, "Mi es herde leet uw rouwe; "Maer die levende ende die dode "Moeten sceden, al doen sij 't node." ...

Het slagzwaard dat aan de zadel hing, was verwonderlijk groot en scheen een reuzenhand te behoren. Terwijl een dode stilte boven de puinen hing, zuchtte de ridder menigmaal van mistroost, en zijn handen bewogen zich alsof hij met iemand sprak.

Vervolgens al die hartverscheurende schilderingen van Jezus' dood en lijden, de moeder die met het dode lichaam in haar armen klagend rondloopt, zij kust hem op zijn ogen, wangen en neus, omhelst hem met »al het zoete harer liefde", baadt zijn lichaam in tranen en smeekt haar »filium dulcissimum" om een levensteken te geven.

Mijn lieve kinders, schrikt tog niet, Wanneer gij dode menschen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Kom hier: deez bleke koude man, Die voelen, zien, noch horen kan, Houdt nu niet op te leven. Hij denkt en werkt ja meer dan gij; Maar met geen ligchaam zo als wij. De ziel is weg van de aarde. Die God, dien hij hier heeft gevreesd, Is bij hem in zijn dood geweest; En houdt dit lijk in waarde.

Woord Van De Dag

furieuze

Anderen Op Zoek