Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Hij was reeds bijkans tot bij het leger der Vlamingen terug, wanneer Louis de Forest hem een zo zware slag op de linkerschouder gaf dat hij hem de arm half afhakte. Men zag het verlamde lid nevens het harnas hangen, het bloed sprong in dikke stralen nevens zijn zijde, en een bleke doodverf verspreidde zich op zijn wangen, toch liet hij de Standaard niet los.
Zij bezag al wenende de vogel, en sprak met zeer zachte stem, terwijl zij van tijd tot tijd de tranen van haar bleke wangen droogde: "O mijn trouwe vogel, treur zo niet: onze heer vader zal haast wederkomen. De boze Koningin van Navarra zal hem geen kwaad doen; want Mijnheer Sint-Michiel heb ik zo vurig voor hem gebeden. En God is immers rechtvaardig! Treur dan niet meer, mijn lieve havik."
En dat hij der raven ten spijze worde!" Nu grimlachte de jongeling nog meer: de hoeken van zijn mond trokken zich achteruit, en een bleke of purperen kleur verfde beurtelings zijn wangen. "Een Vlaming ophangen?" morde hij. "Wacht een weinig!"
Een dof rumoer ging zwellend door de straat, de honderden toeschouwers volgden, met het getrappel van een kudde, Massijn en zijn gezellen naar Het huis van Commercie, en de meeste blikken bleven gevestigd op de lange jongeling met bleke baard en blauwe ogen, die men beweerde de beroemde Afrika-reiziger te zijn. En dát was een teleurstelling.
Tussen het verbrijzelde huisraad, welke op de vloer verspreid lag, zat een vrouw wenend bij een tafel; twee jonge kinderen hield zij tegen haar borst gesloten en zoende hen zuchtend, alsof zij zich gelukkig achtte, dat tenminste die rijkdom haar was overgebleven: verder in een hoek, die maar half de bleke stralen der lamp ontving, zat een man met het hoofd in de hand, en scheen te slapen.
Machteld zat alleen in de kamer, die zij eertijds ten huize van Adolf van Nieuwland had bewoond. De trouwe vogel, de geliefde valk was niet meer met haar, hij was dood. Op de stille wezenstrekken der Jonkvrouw waren de ziekte en de mistroost met bleke kleuren geschetst; haar ogen waren dof, haar wangen uitgeteerd, en alles deed zien dat de worm des lijdens haar het hart knaagde.
Mijn lieve kinders, schrikt tog niet, Wanneer gij dode menschen ziet; Zoudt gij voor lijken beven? Kom hier: deez bleke koude man, Die voelen, zien, noch horen kan, Houdt nu niet op te leven. Hij denkt en werkt ja meer dan gij; Maar met geen ligchaam zo als wij. De ziel is weg van de aarde. Die God, dien hij hier heeft gevreesd, Is bij hem in zijn dood geweest; En houdt dit lijk in waarde.
Zodra zij met Maria in de kamer gekomen was, had zij de valk van de stoel op haar hand genomen en was met hem bij het bed van Adolf genaderd. "Mijn waarde broeder," riep Maria, hem een zoen op zijn bleke wang gevende, "gij geneest! Nu zullen die nare dromen mij verlaten. Ho, ik ben zo blijde!
Aan zijn rechterzijde reed Willem, zijn jongste broeder, wiens bleke wangen en droefgeestig gelaat, tegen het bruine aanzicht van Robrecht, als het wezen ener kranke maagd schenen te zijn. Zijn kleding verschilde niet van die zijns broeder, tenzij het krom zwaard dat men bij niemand dan bij Robrecht bemerkte. Hierop volgden veel andere Heren, zowel Franse als Vlaamse.
Mijn wang bleke anders door een blos geverfd Om wat deez' nacht u daar verraden heeft, werd opgezegd met de pijnlijke juistheid van een schoolkind, ingepompt door een declamatie-onderwijzer. Toen zij over het balcon leunde en kwam aan de exquize regels: 'k begroet u blij, maar niet Dat wisseln van geloften in deez' nacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek