Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Coben en Standje kwamen binnen, hoorden de slechte mare, beaamden ook dat er niets aan te doen was en dat Leontientje daar 't verder verloop maar moest afwachten. "'t Es scheun weere," zei Standje verleidend, "en 't es veur ou al nieuwe da g' hier heurt en ziet. We zillen ons beste doen om ou hier ienige doagen t' amezeeren."
Hij hé hem ontklied en veertien doagen van altroassie in zijn bedde gelegen!" "En 't speuk? de kastielhond?" vroeg Rozeke. "De kastielhond! 'n moand lank hé 'k hem hier hoast iederen oavend rondom 't hof zien leupen. Hij kwam natuurlijk kijken of da Koarel-Sies nog goest ha om d'er mee zijn vurk achter te zitten; moar Koarel-Sies had er genoeg van, zille.
Toen Santje thuus kwam kreeg ze geen roazes: umdat ze zoo slecht was te pas gekommen. "In 't vervolg nie meer oanleggen met 't jong volk," zei voader. "'t Wil van ou niet gedoan wêzen!" zei moeder. Of 't van den schrik of van de bekomen wonden was, wist Santje niet, maar zooveel kwam zij te weten, dat Dorus Meyer al acht doagen answiet van 't wark had thuus motte blieven.
"En ik die espress van zeu verre kom om Tante nog ne kier te zien!" T'n es doar nie aan te doene," meende nu ook de oudste broer. "Ge zilt hier ienige doagen moeten blijven, Leontientsje, en wachten hoe dat 't verder afleupt." 't Es da 'k zeu weinig tijd hè," vreesde Leontientje. "Papa 'n kan mij zeu lank niet missen."
Voor de andere duizend gulden kocht hij twee melkbeesten, 'en peerd en 'en huukske grond. Hij zei en bazuinde 't overal uit dat 't 'm best goeng, en dat God 'm boven duuzenden gezêgend had. En vrouw Janssen kreeg drie doagen noa lichtmis 'en oarig dernje, dat Marie wier genuumd.
Dat was daags na den veldslag van Sedan!... Hij had de krant met het ontzettende nieuws in zijn zak; hij haalde ze te voorschijn, ontplooide ze statig, las het aan zijn vrienden voor. We zijn d'r!" zei hij... W' hên Lowie Napoléon vaste? We 'n moén nou moar op ons gemak veuruit goan en binnen veertien doagen valt Parijs in onz' handen"...
Gelukkig merkte nicht Begijntje er niets van op; en zij bleef rustig door haar stokpaardje berijden: "Da ge mij wilde beloven van gedurende drei doagen en drei nachten lijk den heiligen Tobias in zuiverheid te leven, 'k zoe ulder huwelijk zegenen en ulder geluk helpen bewirken."
"Och Peter," zei vrouw Janssen, terwijl zij de oogen op het knaapje hield geslagen: "die jong is pas zeuven moanden oud, 't is nou over drie doagen Alder Heiligen, en tegen Maria Lichtmis is 't alweer zoo wied." "Kom, da's zoo'n spul niet," sprak Peter op geruststellenden toon: "we motten toch 't half dozijntje vol hebben, hé Net?"
"O joa ik, mevreiwe, joa ik; en 'k zal alle doagen onze lieven Hiere bidden omdat Hij ou toch genezen zoe," zuchtte Rozeke met hikken in de stem. De zieke dankte met een langen, stillen blik van liefde en als een doode vracht zag Rozeke haar in het wagentje naar boven dragen, terwijl zij zelve snikkend heenging.... Dit was de laatste maal dat zij haar buiten zag.
"'t Zal beteren as 't weere wa afkoelt; 't hè toch zeu woarm geweest de loatste viertien doagen," meende Rozeke. Hij liep een poosje zwijgend naast haar, gansch ontroerd van vreugd, zijn geest inspannend om nu toch ook weer iets te zeggen dat het gesprek zou gaande houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek