United States or United States Minor Outlying Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij had een gevoel, zooals zij gehad had, toen zij voor de eerste maal in Diamante kwam. Het was de stad der wonderen, de stad van schoonheid, een klein heiligdom van God. Tegenover haar verrees een hoog, statig gebouw, opgetrokken van stralende diamanten. Zij moest een tijdlang nadenken, vóórdat zij begrijpen kon, wat het was.
Diamante's Christusbeeld was een machtige wonderdoener, hij was zoo barmhartig, zoo goed, dat alle menschen tot hem moesten komen. Toen Margherita Cornado dit hoorde, had zij een gevoel, alsof haar hart reeds verlost was van alle pijn. De menschen van Diamante troostten haar. "Hij zal u stellig helpen, hij helpt u allen," zeiden ze. "Niemand heeft nog tevergeefs tot hem gebeden."
"Wij hebben Micaela Palmeri in Diamante gezien," en dan zouden zij vertellen en lachen, en vertellen en lachen. Haar geheele leven scheen haar één groote ellende. Zij was niets anders dan de slavin van een dwaas. Haar gansche leven zou zij niets anders doen dan tobben met don Ferrante. Toen zij thuis kwam, was zij geheel uitgeput.
Zij kon niet denken, dat er ooit een mensch langs den weg gewandeld had, die zich van uit het dal over hooge heuvels naar de Monte Chiaro slingerde en in zigzag-lijn langs den berg opkroop om in de donkere stadspoort te verdwijnen. Maar toen ze dichter bij Diamante kwam en zag dat het een werkelijke aardsche stad was, kwamen haar de tranen in de oogen.
"Nooit zullen wij het vergeten." De sindaco glimlachte, en donna Elisa zag, dat hij geloofde het volk van Diamante beter te kennen dan zij. "Ge gelooft, dat deze zaak hun na aan het harte ligt?" vroeg hij. "Ja, dat geloof ik, signor sindaco." Toen glimlachte de sindaco weer. "Geef mij dien brief eens, signora." Hij ging ermee op het balkon en begon tot de vrouwen te spreken.
Maar nu woonde er in Diamante een arme, oude beeldhouwer, die gaarne een paar soldi met het feest wilde verdienen. Daarom had hij een paar kleine lavabustes gemaakt van San Sebastiaan en van Paus Leo XIII. En daar hij wist dat velen in Diamante Gaetano liefhadden en treurden om zijn lot, maakte hij ook een paar beelden van hem.
Elk zei dat men zich wapenen moest voor den strijd. Men kon zich toch niet door deze Italianen laten vermoorden zonder zich te verzetten. Gedurende dezen tijd zat donna Micaela gevangen bij haar vaders ziekbed evenals zij vroeger bij don Ferrante gezeten had. Zij kon Diamante niet ontvluchten en de angst groeide en groeide in haar zoodat zij niets anders was dan trillende vrees.
Men geloofde, dat de zandlooper van den tijd gevuld was met schitterend stofgoud. Indien iemand gevraagd had wie in dien tijd in Diamante regeerde, zou men geantwoord hebben: "het Christusbeeld." Alles voegde zich naar zijn wil. Niemand trouwde of speelde in de loterij of bouwde een huis zonder hem om raad te vragen.
Er was een stadswijk in Diamante, waar arme en woeste menschen woonden. Deze ongelukkige stakkers waren angstig geworden, toen ze hoorden van den spoorweg. Nu komt er gewis een aardbeving of een uitbarsting van den Etna, hadden ze gezegd. De machtige Etna duldt geen ijzeren banden. Hij zal den geheelen spoorweg van zich afslingeren.
"De oude Alagona's zijn dus tot nieuw leven gekomen," zou er aan het hof gezegd worden. "Wie heeft het geslacht doen herleven?" En men zou vragen en vragen. Die don Ferrante, vorst van Sicilië en grande van Spanje, is dat dezelfde man, die in zijn winkel te Diamante stond en de voerlieden uitschold? "Neen," zou men zeggen, "dat kan niet dezelfde man zijn. Het kan onmogelijk dezelfde zijn."
Woord Van De Dag