Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 mei 2025


Maar waarom was hij dan ook niet naar Baarn gekomen? "Och-god ja! geen tijd, dat's waar, dit is juist je drukste tijd, ?.... Kerel, wat een brief was dat, die laatste van je, die van October.... neen, maar kolossaal, je was op dreef, hoor!.... 't was geloof ik wel 'n twintig zijdjes...."

En was Luters Vader evenwel zo wel de Vader van Luter niet, als Jan Edeling Vader is van zynen Zoon Hendrik; en waar was dan je hele Geloof gebleven? Dat je op je Kerk gestelt bent, eer heeft uw hart; dat's braaf! maar hier, ik, zei de gek, ben ook op myn Kerk gestelt, en myn hart het ook eer, zou ik denken.

»Bah! een oude vrijster, gij! dat's nu weer zoo'n inval

»Ah zoo! nu keert hij zich met hem om!" riep Frits in triomf, zonder de botte van Sir Reginald te riposteeren. »Kom, dat valt mee! dat's geen alledaagsch gelaat; hij heeft waarlijk zijn hoed niet noodig om de attentie te trekken. Hoe nu? daar wordt die afgenomen, toch niet om te groeten; neen, de pastoor bekijkt hem, en ze lachen er samen over!

Van eene jonge dame even in de twintig is toch waarlijk het laatste woord niet gezegd; dat de edele plant wat in 't wilde is opgeschoten, maakt haar te frisscher en krachtiger, dat's beter dan de broeikastplanten die onze gedistingueerde kostscholen leveren; mogelijk zal de hand van een welmeenend echtgenoot nog veel kunnen ombuigen en ten goede leiden...."

Nou! dat's wel mogelijk, maar maak zoo'n kouwe bereddering niet! u staat hier toch voor 't publiek als een betaald persoon, die z'n centen an 't publiek verdient, o zoo! Ik behandel u beleefd, niet waar? Dus mag ik billijkerwijs van u ook hetzelfde dito dito weerom verwachten. Natuurlijk? maar wil u nu meê of niet, en welke klasse, 1e, 2e?

Ja, hij is onvoorzichtig geweest; maar hij betoonde moed te bezitten in die omstandigheden, en bij het gevaar, waarin hij zich bevond, begaf hem zijn koelbloedigheid geen enkel oogenblik!" »Dat's mogelijk," hernam juffrouw Bess; »maar voorzeker heeft dat jongmensch nimmer geweten, dat hij zijn redding aan u te danken heeft.

"Pa!", riep Amélie, nog nalachend, "Chris en Kobus kijken uit 't dakraam!" In 'n oogwenk kwamen meneer en mevrouw aangevlogen. "Wat doen jullie hièr!", bulderde meneer voor het dakraam zwevend. "Chris, dat's toch werkelijk onnet," sprak mevrouw bedaard-aanpeddelend. "Na bed en je mond houen!", schreeuwde meneer.

Is hij, dien gij meent, dan is het tien tegen één dat hij daarvoor tegenover al die vreemden herkend wil zijn, en als hij zich koud en stug terugtrekt, maakt gij een gek figuur. Hij maakt niet veel werk van zijn familienaam, dat's gebleken, daar hij zijne schilderijen teekent als: Cham."

Al de hoekjes en gaatjes van de feestzaal werden met de meeste zorg doorgesnuffeld.... men vond zelfs geen spoor van den diamant! "Nu de Kaffers, die met het bedienen der tafel belast waren!" zei de politiebeambte, die de zaak nog niet wilde opgeven. "Dat's juist!.... De Kaffers zijn de schuldigen!" kreeg hij tot antwoord.

Woord Van De Dag

fabelland

Anderen Op Zoek