Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Toe dan, kom! en tot de menschen, die het geval aangapen, zegt ze schreiend: Hij is pas dertien jaar en moeder is weduwe, en dat's nou al de tweede keer van de week, kom Piet, toe jongen! hou je maar aan me vast. Blijf jelui van m'n lijf af, gemeene rakkers, toe Piet!... is d'r dan niemand die me 'reis helpen wil?
Gij kondt geene hooge verwachting hebben van den uitverkoren echtvriend uwer moeder; dat ik meegevallen ben, doet me pleizier, maar dat's voor mij geen reden om me aan die vrome, deftige heeren op te dringen.
Want, zieje, in den handel komen geen praatjes te-pas. Zóó gezegd, zóó gedaan, dat's 't voornaamste! Anders ben je fittu. Hier is nòg 'n winkel. Daarin heb je ook te werken ... als je moeder storten kan. Dat's 't voornaamste! De Weledele Heer Motto geleidde Woutertje in de leesbibliotheek. Langs de drie wanden stonden eenige kasten met boeken die tot aan de niet zeer hooge zoldering reikten.
In welk land ontmoet men zulke minachting van de eigen taal?" »Gij predikt, zoo het mij voorkomt, niet door voorbeeld," sprak Claudine niet zonder eenige onrust, hoe de aanmerking zou worden opgevat. »Ik! O, dat's heel wat anders.
»Komaan! dat's een goede inval, mijne dochter is wel niet t'huis, maar zij zal ruim genoeg voor mij gezorgd hebben, er kan best een tweede mee eten, mits gij met de Hollandsche burgerpot tevreden zijt. Van fijne en vreemde kostjes komt bij mij niet in, daar houd ik niet van." »De oude Hollandsche burgerpot!
O, Heere! Tommy, ommy, wat begin je me nou. O, Puckie! kom eris gauw hier, dat's me een geschiedenis!! Wat is er an de hand, juffrouw? O, genade! wat 'n ding!
Salomo! dat's een heerlijke inval!.... een van diens gulden spreuken ... en dan.... Van der Palm er eens eventjes op nagezien.... Wacht eens.... ik zal.... er wel komen! ik ben er al!" en zoo fier en verheugd als Archimedes toen hij zijn: »Ik heb het gevonden!" uitriep, rees dominé op om een der pas herdrukte Verhandelingen van den Leidschen hoogleeraar uit zijne boekenkast te halen, ten einde met diens vernuft en veelzijdige kennis zijne winst te doen.
"Wat dan, Uncle Prudent?" "Vraagt gij dat nog, Phil Evans?" "Het schijnt zoo." "Wel, wij moeten er aan denken, om te ontvluchten, als het mogelijk is." "Dat's waar ook! En wij moeten ontvluchten, zelfs wanneer het onmogelijk is!" "Gij hebt gelijk, Phil Evans. Zelfs wanneer het onmogelijk is!"
Né, die drie hooren er niet by. Dat's van de verdieping, weetje? Want de verdieping is verhuurd. Dat wéét ik. O, als je zóó meent! Ik wil maar zeggen dat viermaal drie, twaalf is. Wat zeg jij, Hannes? Hannes vond het ook. Enz. Tot hoe lang zouden die pitjes branden? Wel tot... één uur. Dat geloof ik niet. Ik wel! Ik niet! Enz. Heb je-n-al gekeken op de Sukkelgracht? Och, 't is er niet mooi.
"Onsterfelijke vriend!" riep hij mij toe; als waren wij ons geheele leven door de teederste banden van vriendschap, waarvan ooit in een album gesproken is, "verknocht, verstrengeld" en, als het rijm medebrengt, "verengeld" geweest: "Onsterfelijke vriend! daar doe je wel aan. Kom aan, dat's goed. Nog niets gebruikt? Wat wil je hebben? Madera, teneriffe, malaga, constantia? witte port? vruchtenwijn?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek