Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 17 juni 2025


"Zou hij?" hoopte Go, maar de juffrouw vertelde huilerig, dat meneer Beerenstijn boven was; wat zij er toch van dachten, "zoo'n dierbare meneer."

Dit eene schip werd bemand met personen, die volkomen te vertrouwen waren. De straf was zacht, te zacht zelfs, want velen dachten nu dat Columbus, aangeklaagd door zijn geweten, niet strenger straffen durfde, en dat zelfs die zachte straf onrechtvaardig was.

Doch zij dachten er blijkbaar niet aan en eindelijk vroeg hij het zelf: Kunt ge mij nu maar niet dadelijk een glas geven? 'k Heb toch zoo'n dorst! Een soort van glimlach zweefde even op de lippen van den baas, terwijl de vrouw zich, met excuses dat ze 't niet had aangeboden, naar den kelder spoedde. Ja ja, dat lekker bier, eenmaal als men er aan was gewend geraakt!...

"Willen jullie wel eens één, twee, drie, uit het hok komen? Zoolang jullie nog Bob en Hans bent, hooren jullie niet in een kippenhok." "We dachten, dat de kippen het heel prettig zouden vinden in den tuin," zei Bob.

Maar gelukkig was het bijna avond en de zeven dwergjes kwamen naar huis. Toen zij Sneeuwwitje dood zagen liggen, dachten zij dadelijk aan de stiefmoeder, en gingen zoeken. Zij vonden toen de kam, en nauwelijks hadden zij hem er uit getrokken of Sneeuwwitje kwam weêr bij, en vertelde wat er gebeurd was.

De geringste vrees, het minste berouw kwam de vreemde booswichten in dit misdadig werk niet treffen: op hun overgrote macht steunende, dachten zij zich de overwinning zeker; maar des te laffer en te schandelijker waren hun daden.

Dus moeten wij er zonder uitstel heen! Wat Cesar Cascabel zeide, was de waarheid. Hij en zijne vrouw dachten aan niets anders meer dan aan hunnen terugkeer naar Frankrijk. Welk eene zelfvoldoening was het voor beiden, het geld er voor eindelijk bijeen te hebben! Morgen gaan wij op marsch, zeide Cascabel. Zou dat misschien onze laatste reis niet kunnen zijn? vroeg Cornelia.

Tom en Jan waren overal waar ik was en ik was overal waar meester Barend was. Zeker dachten we, dat die man ons helpen kon. Angstig zag meester Barend uit naar den wimpel, die nog altijd langs den mast nederhing. Als die zich begon te bewegen, dan.... "Hij komt, jongens, hij komt!" riep hij onverwachts. "Wie, meester Barend, wie komt er?" vroegen wij alle drie te gelijk.

Dat de Grieken zich hun voornaamste Goden, Zeus, Aphrodite en Pan, als androgynen dachten, evenals de Romeinen hun Priapus, bewijzen de kunstvoortbrengselen, die ons van die tijden zijn overgebleven. Bij de Romeinen had men zeer vreemde opvattingen omtrent hermaphrodieten.

Ook de "jongens": Howard, Otto, Etienne en Cor, dreef zij de deuren in; zij was al angstig genoeg over wie daar buiten waren, en het hielp niets of zij uitkeken.... als ze soms dachten, dat de kinderen er eerder om zouden komen!

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek