Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"'t Is een rakker," merkte de alférez op, met den pastoor sprekende. "Hij wou vluchten, maar ze hebben 'm in zijn dij geschoten. Dit zijn de eenigen die we levend te pakken hebben gekregen." "Hoe heet je?" vroeg de alférez aan Tarsilo. "Tarsilo Alasigan." "Wat heeft Don Crisóstomo jullie beloofd, als jullie de kazerne aanvielen?" "Don Crisóstomo heeft nooit aanraking met ons gehad."
"Pater, ik ben de broer van den man die op den dag van 't feest gestorven is!" antwoordde Lucas op klagenden toon. Padre Salvi trad een schrede terug. "En wat zou dat?" mompelde hij nauw hoorbaar. Lucas deed zijn uiterste best om te schreien, en veegde zich de oogen met zijn zakdoek af. "Pater," zeide hij snotterend, "ik ben bij Don Crisóstomo aan huis geweest, om een schadevergoeding te vragen.
Zeer opvallend en te recht was de afwezigheid van den bekenden, fijn-beschaafden jongeman Don Crisóstomo Ibarra, die, zooals men weet, morgen moet voorgaan bij de plechtige eerste steenlegging van het groote monument, dat hij op zulk een menschlievende wijze laat oprichten.
Op dat oogenblik hoorde men het droeve weemoedige zingen der krankzinnige. "Weet je wanneer Maria Clara gaat trouwen?" vroeg Iday aan Sinang. "Ik weet het niet," antwoordde deze. "Ik heb een brief van haar ontvangen, maar ik maak hem niet open, uit vrees van 't te vernemen. Arme Crisóstomo!" "Ze zeggen dat het alleen aan Linares te danken is, dat Capitán Tiago niet opgehangen wordt.
Ik zweer dat, als ik er ooit weer een aantref die een afgelegen plekje in mijn tuin zoekt, zooals dikwijls gebeurd is, dan snij ik erin... dan snij ik erin, of anders mogen ze 't mij doen!" Doch weinig lieden stemden in met de muzelmansche schoonmoeder. "Van dit alles heeft Don Crisóstomo de schuld," zuchtte een vrouw.
Elias balde de vuist, drukte die tegen zijn voorhoofd, en keek Crisóstomo aan. Deze deinsde een schrede terug, toen hij de uitdrukking van zijn gelaat zag. "Weet u wie die Don Pedro Eibarramendia was?" vroeg Elias met opeen geklemde tanden.
"O ja, dat is waar!" antwoordde Capitán Tiago en van toon veranderend, hervatte hij: "Don Crisóstomo!" Maria Clara liet het werkje vallen, dat ze in de hand had; ze wilde opstaan, maar ze kon niet, een zenuwachtige huivering ging haar door 't lichaam. Men hoorde stappen op de trap en daarna een heldere mannelijke stem.
Tot groote verbazing van iedereen en in weerwil van de kreten van angst die allen lieten hooren, sprong de "loods" in de encerradero. "Neem dit mes mee!" schreeuwde Crisóstomo, en haalde een breed toledaansch mes voor den dag. Doch in het water bruischte en borrelde het reeds, en de kolk sloot zich geheimzinnig voor 't oog. "Jezus, Maria en Jozef!" riepen de vrouwen. "Er gebeurt een ongeluk!
Vandaag is de zoon van Don Rafael uit Spanje teruggekomen en die zal wel even goed zijn als zijn vader. Welnu, moeder, morgen haalt u Crispin weg, u ontvangt mijn loon en u zegt dat ik geen koster meer wil worden. Zoodra ik hersteld ben, ga ik Don Crisóstomo opzoeken, en dan zal ik hem vragen, om koe- of karbouwen-hoeder bij hem te worden, ik ben al groot genoeg.
Padre Salvi trad met vertoornden blik op hem toe, en hem de straat wijzend, zeide hij tot den ontstelden Lucas: "Ga naar je huis, en wees Don Crisóstomo dankbaar dat hij je niet in de gevangenis heeft laten zetten!" "Scheer je weg." Lucas vergat zijn aanstellerij, en mompelde: "Wel, ik dacht..." "Pak je weg," schreeuwde Padre Salvi zenuwachtig. "Ik zou Padre Dámaso wel 's willen spreken.."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek