Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Het heugt mij, een' vijftigjarigen Correspondent te hebben zien beven van verkropte gramschap, toen een lafbek van een' Associé de pen haalde door een' vier zijdjes langen brief, en echter ging de man naar zijnen lessenaar terug en schreef eenen anderen.
De correspondent van de New-York Herald verzwijgt wijselijk zijn naam en woonplaats: het zal hem maar al te wel bewust zijn, welk lot ieder, die de waarheid durft zeggen, van de blanke bandieten te wachten staat.
"Ik had in geen twintig jaar iets meer van deze menschen gehoord, ja het was bijna eenentwintig jaren geleden, want de oude Heer Darmold was gestorven en ik had een anderen correspondent te Marseille; ik was in dien tusschentijd getrouwd en had drie kindertjes in leven, behalve die al gestorven waren; net die kinderen, die ik nu nog heb, en waarvan uwé mijne dochter Ambrosine gezien heeft, die toen nog maar drie jaren oud was; toen in den zomer van 1821 een tamelijk bejaard Heer bij mij op het kantoor komt, en tot mij zegt: 'Ik zal misschien niet meer bij u bekend zijn.
"Een pracht, een reuzen-preek!" zei de notaris. "Heerlijk, diepzinnig!" voegde de correspondent eraan toe. "Om zooveel te kunnen spreken, moet men longen hebben zooals hij", merkte Padre Manuel Martin op. De Augustijner erkende alleen de kracht van zijn longen. "En zijn gemakkelijkheid van zich uit te drukken," liet Padre Salvi volgen.
"Twee mijlen volgde ik nog de kust," zeide hij, "en waar of ik ook zocht, nergens vond ik eenig spoor en begon nu te wanhopen, iets van hem te ontdekken toen ik gisteren, omstreeks vijf uur 's avonds, eenige indrukken van voetstappen bespeurde." "Voetstappen?" riep Pencroff uit. "Ja!" antwoordde Nab. "En die voetstappen begonnen reeds op de klippen?" vroeg de correspondent verder.
»Zelfs mijn correspondent!" antwoordde Kin-Fo. »Het staken der betalingen, het failliet, het geheele bericht was uit de lucht gegrepen! Acht dagen later waren de loketten geopend en betaalde men. De »affaire" was gelukt.
Teekende hij zich civiel-ingenieur? Hij had even goed een Duitscher en fabrikant van kinderspeelgoed kunnen zijn, meende hij; of een Engelschman en correspondent van de =Times= voor de expeditie naar Abyssinie; of een Franschman en klarinettist in het orkest der groote opera te Parijs.
Het schort niet aan den aard hunner bezigheden, al zijn deze waarachtig geen prettige. De eene zou er zich over heen zetten, dat hij het gansche jaar niets anders te doen heeft, dan een' onaangenamen briefwissel te voeren: een correspondent wordt onwillekeurig een casuïst, of hij bezwijkt onder de chicanes der Duitschers.
Pencroff dacht dat het tijd was om te ontbijten, en daardoor kwam men op het denkbeeld de horloges van Gideon Spilett en den ingenieur gelijk te zetten. Zooals men weet, had dat van Gideon Spilett niet door het zeewater geleden, omdat de correspondent dadelijk op het zand was terecht gekomen, buiten bereik van de golven.
Nab en de correspondent waren over hem heen gebogen. "Meester! Meester!" riep Nab uit. De ingenieur hoorde hem. Hij herkende Nab en Spilett, daarna zijn beide andere metgezellen, Harbert en Pencroff; zacht raakte hij hen met de hand aan. Toen kwamen eenige woorden over zijn lippen woorden, die hij zeker reeds meer gezegd had en die duidelijk te kennen gaven welke gedachten in hem omgingen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek