Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Toen hij zijn brieven gelezen had, trok hij zijn overjas eindelijk uit en hing zijn hoed op en gaf iederen bediende wat hij hebben moest van de post en besprak 't werk met den correspondent en den boekhouder.
Een poos lang sloegen zij aandachtig de zee gade, of er ook soms een overblijfsel van den ballon, waaraan een mensch zich vast had kunnen klemmen, op de golven dobberde. Niets! De zee was geheel verlaten. Op de kust was ook geen spoor van eenig wezen te ontdekken. Noch de correspondent, noch Nab vertoonde zich.
"En wie heeft hem ontdekt?" vroeg hij eindelijk. "Gij zeker, Harbert?" "Neen, Pencroff, mijnheer Spilett." "Mijnheer Spilett!" riep de zeeman uit, terwijl hij den correspondent in zijn armen sloot, zoo stevig, dat hij naar adem hijgde. "Heila! Pencroff," antwoordde Spilett, terwijl hij weer een weinig bijkwam.
»Dan moeten wij alles trachten in het werk te stellen, om Gilbert te doen ontvluchten!" »Ja zeker, dat zullen wij doen, miss Alice!" »Is er geen wijziging gekomen, master Harvey, in de stemming der bevolking te Jacksonville?" vroeg master Walter Stannard. »Neen," antwoordde de correspondent van James Burbank. »Zoodat?..."
Blijkbaar waren er een groot aantal dieren aan de kust, die men nu niet zien kon. "Wat is dat?" riep Pencroff uit. "Wolven, jaguars of apen!" antwoordde Nab. "Te drommel! Maar zij kunnen toch niet op de bergvlakte komen!" zeide de correspondent. "En ons gevogelte," riep Harbert, "en onze planten?..." "Hoe zijn zij daar dan gekomen?" vroeg Pencroff.
Toen zij dien bereikten was het één uur en dus tijd om hun vlot in beweging te brengen; vóór tweeën hadden zij met hun rijke lading de schoorsteenen bereikt. Inrichting der schoorsteenen. De vuur-quaestie. De lucifersdoos. Onderzoek van de kust. Terugkomst van den correspondent en Nab. Eén lucifer. Het vlammende vuur. Het eerste avondmaal. De eerste nacht aan land.
Zoo groot was de faam, die er van Padre Dámaso uitging, dat de correspondent reeds van te voren aan den hoofdredakteur van het blad allerlei lof over hem schreef. Hij vergeleek hem bij Bossuet, en zeide dat zijn roem zelfs onder inlanders en Chineezen gevestigd was.
"Van klei. Vooruit dan vrienden. Om het vervoeren te voorkomen, zullen wij onze werkplaats aanleggen op de plaats, waar wij de grondstoffen vinden. Nab zal voor provisie zorgen en vuur zal ons niet ontbreken om onze spijzen te bereiden." "Neen," antwoordde de correspondent, "maar als wij gebrek aan spijs krijgen, omdat wij geen wapen voor de jacht hebben?"
De "jongste bediende", een klein tenger ventje met een armoedige, grijze tint luisterde, stil, angstvallig loerend, gebogen over 't copieboek dat hij registreeren moest, en als hij even tersluiks dorst mee te lachen, kreeg hij een tik van den correspondent, op zijn vingers, met een platte liniaal.
Maar daar van binnen nog geen antwoord verleend was, werd andermaal geklopt, doch thans duidelijker. James Burbank was ook naar de deur toegetreden. Hij verwachtte in dit oogenblik niemand. Maar... wellicht werd hem een belangrijk bericht van Jacksonville door John Bruce vanwege zijn correspondent, den heer Harvey, aangebracht!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek