Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 mei 2025


Van den cognac of omdat alles hier zoo zonderling is? Tot hiertoe, dunkt mij, heb ik mij goed gehouden, ik kan haar nu niet meer om iets verzoeken.... Men zegt, dat zij iemand dwingen om te bidden.... Als zij mij daartoe maar niet dwingen. Dat zou al te zot zijn.... Welk een onzin leest zij nu eigenlijk? Maar zij heeft een goede uitspraak.... Landau Lessabow.... Waarom is hij een Lessabow?"

Toe, Pietersen, luister dan toch! Ga niet slapen!” „Dokter? Jawel, akkoord, médecin malgré lui, Molière. De cognac was zuiv

Ze ging het vuur in de stove opkoteren, zoodat het poefend te zoeven begon. Ze schonk de koffie in en naderhand een druppelken cognac, en ze dwong elkendeen mee te doen en te drinken. Johannes kon ook wonderlijk alle droefenis wegtingelen met 't gevleugel van zijne aardige woorden. Getweeën droegen ze behendig hun moeielijke take, en endelijk scheen alle groot verdriet verdwenen.

"Ziehier!" zeide zij: "wat zult gij; nemen? cognac, rum, rosolis, ratafia! wat gij begeert." Ik nam een glas cognac aan en voelde inderdaad dat het mij goeddeed.

Nadat hij in de tegenover het kerkhof liggende herbergen, met eenige zeupkens klare zijn emotie doorgespoeld had, toog Geerten te voet naar de stad terug, heel-alleen, wijl de anderen zich per rijtuig naar het sterfhuis lieten voeren, waar Sophie en Trees cognac zouden schenken: hij wilde niet terug naar vaders kamer. De koude lucht deed hem goed, verfrischte zijn zwoele gedachten.

"Thans," mijmerde hij binst de koffie, "bezit ik nog twee en twintig en een halve cent, en ik weet waarlijk niet wat ik ermee zal doen." En, voor hij naar het Klooster der Miniemenstraat toog, dronk hij ermee een grooten druppel cognac, want zijn moederken had hij, ik weet niet hoe, geheel en al vergeten. Hij vatte beslist de koperen schelknop.

Hij at niet, kreunde maar en dronk soms wat koffie en cognac. Het werd mij in dat huis steeds ongemoedelijker, tot ik den derden dag van zijn ziekte eens weer in zijn slaapkamer kwam en niet wist of ik lachen of huilen moest.

»Maar even ben ik aanboord der reddingsboot bewusteloos geweest, doch spoedig kwam ik weer bij kennis, trok wat jassen over mij heen en vroeg om cognac. Anders gebruik ik dit wel nooit maar nu dacht ik dat het mij goed zou doen. Ik kon echter geen druppel binnen krijgen. »Ja, inderdaad, ik ben zeer gelukkig en dankbaar dat ik gered ben, maar »oh, I am so sorry to hear, that I am the only one.««

Men zegt het althans, maar ik, die in den korten tijd dat ik hem kende, dikwijls met hem op jacht ging, waar hij natuurlijk veel meer gelegenheid had tot drinken dan op een familieavondje, kan verklaren nooit een spoor van dronkenschap bij hem te hebben waargenomen. "Hij zat altijd in een' leuningstoel, dien wij bij de tafel hadden geschoven, en dronk een paar kopjes thee met een weinig cognac.

Op dit oogenblik verscheen Mevrouw Hüsmann met een groot presenteerblad, waarop een flesch cognac en verscheiden likeurglaasjes stonden, en zij verzocht ons vriendelijk een hartsterking te nemen, vóór wij tot het bezetten der voorraadschuren overgingen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek