Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Zelfs mèt een leege maag heeft 't leven z'n aangename zijden. Welk eene gaping tusschen eergister en heden. Toen ingezetene met 'n charmant huis en alle geneugten vandaag 'n desperaat mensch boven 'n afgrond. Wreeder kon 't niet acuter leerde 't nauwlijks de wereldhistorie. 't Geritsel van den uil dreef hem in de diepte. Als ze ontwaakten kreeg je 'n hartverscheurend afscheid.
Eduard vond ze "charmant", z'n gentlemanmanieren voortrekkend boven Gerard's rondheid; en Go droomde hem al 'n lid van de familie, als ze 's avonds in 'n kring zaten onder het licht, Han en Else bij elkaar; zij met hun drieën om de tafel, en zijn stem afwisselend met die van tante door de stilte. "Gaat u wezenlijk morgen weg, mevrouw?"
Ik moest het je eigenlijk heelemaal verbieden, maar....." "Dan zou je zelf geen beurt krijgen niewaar? O beste man, als ik nog denk dat je me dit avondje bijna ontkaapt hadt. 't Is hier déli, ik amuseer me dol! En de menschen zijn allemaal even charmant en lief. De baronesse Doelemeere heeft wel een half uur met me gepraat, en de familie Narwal van Brouwerscate die fêteert me haast al te veel.
Men besloot dus na lange deliberatiën, in een digten wagen de reis te aanvaarden. "'t Is toch waarachtig een ijselijkheid!" zei De Morder: "maar ik had het gisteren avond wel gedacht." "Ik niet," viel Pols in; "want de zon ging charmant onder, en het dauwde nog al vrij sterk. Wij moeten nu maar denken: Na regen komt zonneschijn." "En na een graauwpapieren lucht een blaauwpapieren," zei Veervlug.
Dat, wat men echter thans, bij gelegenheden, als het origineele friesche nationale costume wil zien aangemerkt, heeft echter veel overeenkomst met de mode-kleedij van de periode 1830-60, vermengd met achtiend' eeuwsche herinneringen. De mannen-drachten die men daarbij rekent, hebben met hun driekante steken en korte kuitbroekjes te zeer een ietwat achttiend'eeuwsch cachet. Dat neemt niet weg dat het geheel van dit niet zoo zuiver historische costume, een bijzonder aesthetischen indruk maakt. Vooral de hoofdversiering is zeer "charmant" door het bijzondere dat de vrouwen van het friesche ras eigen is, zoodat het geheel alleszins aan den eisch voldoet die een werkelijke nationale kleeding gesteld mag worden, en dat is: dat ze kenmerkend, onderscheidend, voor d
O, de ontvangst op De Zonsberg was charmant geweest. Al heeft hij dan tot heden geen rechtstreeksche uitnoodigingen voor familiare diners of soirees gekregen, de ontvangst bewees genoeg dat het een onwillekeurig verzuim, ja misschien wel een groot bewijs van delicatesse geweest is.
"Hij is charmant!" antwoordde een jonge vrouw, aan wie Rodolphe een ruikertje bloemen aangeboden had, "en hoewel zijn kleeding nu niet bepaald schitterend is, zou ik mij graag compromitteeren door met hem te dansen, als hij mij vragen zou." Twee seconden later stond Rodolphe, die deze woorden gehoord had, voor haar en noodigde haar ten dans, wat dankbaar werd aanvaard.
"Vriend Blaek!" zeide Reynhove: "gij doet verkeerd, aldus over uw cousine te spreken: zij is een charmant meisje, en zou ook zonder geld in staat zijn, iemand gelukkig te maken, die haar wist te appreciëeren: en daar zijt gij de man niet naar." "Dunkt u dat?" vroeg Lodewijk: "welnu! trouw haar dan zelf: en geluk er mede."
Ook in de min deed Wolfram zijn best zich volgens de nieuwe ridderlike smaak te vormen, maar die komt met zijn natuur heel weinig overeen. Als hij op zijn Frans frivool wil zijn, wordt hij onbehagelik wellustig, als hij charmant wil zijn, wordt hij zoetig geaffekteerd, men vergelijke b.v. de episode van Gawein-Obilote bij de beide schrijvers.
"Neen!" zei de heer Kegge, "ik ben op die repetitie gesteld. Wij wachten u van avond stellig.... Om een uur of zeven, niet waar?" "Charmant, charmant!" riep de heer Van der Hoogen uit, en wipte van zijn stoel op: "dérangeer u niet;
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek