Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Aan een jongeren dichter, die hem ter inzage zijne verzen zond, schreef hij: "Ik ben zonder moed. Gij zegt dat ge mij zeer bewondert, en gij stuurt mij een manuskript. Wanneer zullen zij een daad doen zij, die mij een groot man noemen? Vergeef mij dat ik mijn brief ongefrankeerd aan de post toevertrouw. Mijne laatste centen heb ik dezen morgen in de klauwen van een kalen bakker gelaten.
Treite kende zijnen makker van ten tijde dat zij aleven arm en slecht aangekleed, samen de kansjes snapten en centen verdienden met pakjes te sleuren en peerdenmest te rapen.
Dat heb ik den laatsten keer opgehaald, was het antwoord van Napoleona. Hebt gij niets meer, Sander? Niemendal vader. En Jan? Geen cent. Hoeveel moet ge dan nog hebben Cesar? vroeg Cornelia aan haar man. Als wij eene ronde som hebben willen, komen er twee centen te kort, verklaarde mijnheer Cascabel.
En van dat wonen op de hei zou ook wel niets komen, want als Bekker een paar centen bij elkaar had, dan moesten zijn schoenen gelapt worden.
Ja, goeden nacht!" Eva Helmond had er voor gezorgd dat haar feest niet voor het feest der Debecque's zou onderdoen. Indien zij 't alles op den lieven August had laten aankomen ja dán; maar, zij heeft gezorgd; in stilte. Men moest met iemand als Helmond uit de school van "een gulden heeft tweehonderd halve centen" niet al te veel redeneeren; men kwam dan aan geen eind.
Ze zongen er drie en kwamend dan centen rondhalen in paarlemoeren schelpen. "'t zijn Italianers, geloof ik." zei Johan Doxa suf. Hij zocht lang in al zijne zakken, naar een half stuivertje, dat hij zeker bezat, zeker, zoo zeker dat als twee en twee.... Anatole sprak: "Luister 'ne keer. Wat is dat nu met uwe vrouw? Is ze ziek of wat is 't?" "Ze heeft u daar nogal uitgescholden!"
Toe dan maar. Zit nu maar mooi stil, dan kan ik eens in je kist kijken. Neen, maar, wat een guldens! Hoe veel spaarpotten zou je daar wel niet mee kunnen vullen! Maar ik zal zo maar eerst in mijne zakken stoppen. O, hé, die zitten vol centen! Weet je wat, 'k heb liever guldens dan centen. Wil jij de centen niet hebben, zeg je? dat moet jij weten, maar ik leg ze hier neer.
Nou! dat's wel mogelijk, maar maak zoo'n kouwe bereddering niet! u staat hier toch voor 't publiek als een betaald persoon, die z'n centen an 't publiek verdient, o zoo! Ik behandel u beleefd, niet waar? Dus mag ik billijkerwijs van u ook hetzelfde dito dito weerom verwachten. Natuurlijk? maar wil u nu meê of niet, en welke klasse, 1e, 2e?
Ik heb wel eens gezien, dat menschen de centen, die zij ontvingen, teruggaven met de woorden, dat zij niet wisten, wat daarmede te doen; ik zou zeker die, welke mij toekwamen, niet hebben afgestaan: toch durfde ik ze niet terugeischen en verliet ik zonder een woord te zeggen den winkel met mijn brood onder den arm.
Johanne had toch wel een paar centen. Maar daar wou ik niets van weten. Foei, zei ik, Mammon, dat is der zonde loon; dat armzalige goud ... of bankpapiertjes of wat het mag geweest zijn ... dat gooien wij dien Amerikaander weer in zijn gezicht, zei ik. Maar hij was weg en verdwenen, ver over de wilde zee, dominee. DOM. MANDERS. Zoo, was hij weg, mijn brave Engstrand? ENGSTRAND. Ja.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek