Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juli 2025


Dan ging Mevena vlug vooruit wijl zij Carolus herkende en zij stegen af waar de grauwe tenten in een kring rondom de baander lagen, terwijl de brigadier verbaasd hen aanstaarde.

De Kommandeur Van den Rijn, die een der beide branders aanvoerde, zeilde er met zulk een geweld tegen aan, dat de zware ijzeren ketting doormidden brak, waarna hij zich terstond aan den daarachter liggenden "Matthias" hechtte, welken hij in brand stak. De andere branders kwamen nu ook door de gemaakte opening heen en trachtten den "Carolus Quintus" in brand te steken.

"Lieve Hemel!" riep Carolus uit, "een trio daalders voor die eenvoudige kinderen van Flora, wat een dwaasheid! Is u misschien familie van de Cordillera's? Welnu, waarde heer, dat zijn vijftien francs, die wij in den letterlijken zin des woords uit het raam zullen moeten smijten." "Wat wilt u daarmede zeggen?"

"Ach, dwaasheid!" sprak de brigadier, "ringen brengen nooit geluk, ten minste niet die van de paapschen komen. Ik heb mijn robijn al drie jaar nu. Maar ongelukkig zijn ze dikwijls, en Walid zegt " "Hij vergist zich, Carolus. Hij meent den valschen steen van Palmyra, die werkelijk kwaad is. Maar dit is de ware heliotroop van Afrika, zooals ge zoudt kunnen zien als ge steenkundige waart."

Weemoediger dan ooit te voren voelde zij zich verlaten in de wereld, zij staarde gedurig in het duister en wist geen raad. En wanneer haar kindje schreide lei ze het gedachteloos aan haar borst, het wicht zoog in gretig welbehagen terwijl zijn moeders hoofd van droefheid gloeide. En toen de grauwe dageraad begon stak Carolus zijn hoofd binnen om zijn heer te wekken.

Carolus stond voor de tent met droog buis en hozen voor den kapitein, die lachte van voldoening. De soldaten kleedden zich weêr en dronken uit hun ketels, er roesde in het nuchter licht een jolig gedruisch onder het nat glimmend groen. De vuren in de andere kampen gaven de lucht een wijden onzekeren gloed, toen een man in steedsche dracht aankwam. Hij bracht een brief van Tamalone.

Hetgeen beduidde, dat hij roemrijk en gelukkig zou mogen wezen tot in eeuwigheid, zoo niet een vrouw hem in bloedige ellende bracht. "Nu is die vrouw gekomen!" zeide Walid fluisterend, met groote oogen en berustend gebaar van beide armen. Maar Carolus, zwijgend en met gerimpeld voorhoofd naar de bergen starend, geloofde hem niet, want zijn meester was veilig nu in zijne bescherming.

Echter moet ik één opmerking maken; U zet te veel komma's en gebruikt te veel het woord: "in den vervolge"; dat is een aardige uitdrukking, die het van tijd tot tijd wel doet en aan het geheel kleur geeft, maar die je niet te dikwijls gebruiken moet." Carolus nam zijn tweede cahier op en las nogmaals den titel: Don Lopez of het noodlot.

Veler achting viel hem daardoor ten deel, bij al de strenge maatregelen, welke hij op bevel van ALVA moest nemen, om het Spaansche gezag te schragen. Hierdoor kwam hij nog beter in de gelegenheid, om zich van zijnen belangrijken last te kwijten . Zie al de stukken in het Charterb. III, 869, 876, 884, 891, 894, 902 env.; CAROLUS, 235; KOK, Vaderl. Woordenb. 24e dl. 309.

En Carolus, den getrouwe, trof het weldra, dat er sedert de inneming der stad over zijn meester een frissche bloei was gekomen, een vreugde die zich uitte in sierlijke wijde gebaren en die hem hoofsch deed bewegen als een prins.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek