Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
"Ik heb zoo'n vreeselijke pijn aan mijn voet en dat hindert me. Die Carolus heeft een voet als een jong meisje." "O, als het anders niet is," vond Colline, "dan zullen we hem aan zijn verstand brengen, dat dit zoo niet langer gaat en dat hij "in den vervolge" zijn laarzen een paar nummers grooter moet laten maken. Wees maar gerust, dat zal ik wel in orde brengen.
Wat het in den tekst behandeld voorval aangaat, de officier van gezondheid Bensen heeft kort na 't verschynen van den Havelaar, in de N. Rotterdamsche Courant meegedeeld dat de heer Carolus na z'n tehuiskomst van Parang-koedjang niet "weinige uren" had geleefd, maar nog ik meen twee dagen.
Carolus stond in zijn stalen harnas al in de galerij aan den ingang. "Goeden morgen, Carlo. Ziet gij dat groote huis met die torens en vier ramen?" "Dat dáár?" vroeg Carolus, en terwijl hij wees ving de groote robijn in den bisschopsring aan zijn voorvinger een gloeiende flonkering. "Ja, daar woont messer Lugina; zorg dat daar vooral de mannen geen kwaad doen." En hij ging naar binnen.
Carolus wachtte het slot van den zin niet af, vloog naar de deur, schoof den grendel ervoor, draaide den sleutel om, ging naar Rodolphe terug en nam eindelijk een klein schrift, waarvan het kleine formaat en de geringe dikte een glimlach van tevredenheid op het gelaat van den dichter te voorschijn riepen. "Is dat het manuscript van uw werk?" vroeg hij.
"Neen", antwoordde Carolus, "dat is de catalogus van mijn manuscripten; ik zoek naar het nummer van het werkje, dat u mij wel wilt vergunnen u voor te lezen .. Hier is het: Don Lopez of het Noodlot, No. 14. Dat is op de derde plank."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek