Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
"Ja, mijnheer," ging Carolus voort, "de hooge philosophie en de gezonde litteratuur, daarheen gaat mijn streven; mijns inziens is de kunst een priesterschap." "Zeker, zeker ...." zeide Colline; "daar bestaat nog een liedje op." En hij begon te zingen: "Oui, l'art est un sacerdoce Et sachons nous en servir. Ik geloof dat het uit Robert le Diable is," voegde hij eraan toe.
"Wees voorzichtig," zeide Carolus, "wees voorzichtig. Die vervloekte kerels! Ze zouden u vermoorden. Gij kent ze niet, het verdoemde volk. Gij wilt toch dat meisje niet trouwen?" "Ja, morgen ga ik hem zijn dochter vragen. Ga nu heen." De brigadier, zeer verbaasd, keerde zich met zwaar schouderophalen om. En Rogier zat weêr alleen in de vensterbank met gebogen hoofd.
Toen vreesde hij niet meer; hij nam den brigadier terzijde en vertelde, dat hij eigenlijk geen monnik was, maar de pij slechts droeg om de vijanden des keizers te bespieden en toen werd Carolus zeer vriendelijk jegens hem.
"Precies juist op dezelfde wijze, alsof je aan de Drieëenheid, dien goddelijken driehoek, een vierden persoon toevoegde; het zou dan een vierhoek vormen, maar de godsdienst zou zijn basis verloren hebben." "Neem me niet kwalijk," zeide Carolus; wiens verstand te midden van al die doornstruiken van Colline's logica begon te struikelen, "maar ik zie niet in ...."
De straten waren leêg, maar Carolus voorop was op zijn hoede. Zij vonden de poort met kettingen en balken versperd. En terwijl er plaats werd gemaakt voor den ram en velen der soldaten uit de rijen traden, kwamen er alzijds, om de hoeken der straatjes, uit de huizen achter hen, stedelingen met schilden, bijlen en messen gewapend.
De tijden van Napoleon komen terug, voorspelde de Speeker, en kneep de "Gazet van Antwerpen" in kreukels, er is oorlog tusschen Oostenrijk en Servië... Och, meende Snepvangers, 't is altijd ieverans oorlog in de wereld... Wacht maar!... In zijn slaap werd hij opgeschrikt door het luiden van Carolus.
Welnu, daar gij dus verstand hebt van muziek, begrijpt u heel goed, dat men niet, zonder de wetten der harmonie te verstoren, een vijfden speler aan een quartet kan toevoegen; anders zou het geen quartet meer zijn." "Dat is zoo, dan wordt het een quintet," antwoordde Carolus. "U zegt?" vroeg Colline. "Een quintet."
"O, Inésille, wie ge zijt, engel of demon, en wat ook uw vaderland moge zijn, mijn leven behoort u, en ik zal u volgen, zij het naar den hemel, zij het naar de hel." Op dat oogenblik werd er aan de deur geklopt; een stem buiten riep Carolus. Het was de concierge, die een brief bracht, welken Carolus vlug open scheurde.
Colline vertelde nu welke jaloersche vermoedens Marcel onder zijn vrienden had gewekt, en bracht Carolus op de hoogte van de heftige discussie, die plaats had gehad tusschen de bohémiens naar aanleiding van zijn verzoek, om in den vriendenkring te worden opgenomen.
Carolus nam het eerste cahier en begon te lezen: "In een kouden winternacht reden twee ruiters, dicht gewikkeld in hun jassen op twee trage muilezels naast elkaar op een der wegen, die de vreeselijke eenzaamheid der stille Sierra Morena ...." "Lieve Hemel, waar ben ik!" dacht Rodolphe, die door dit begin verschrikt was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek