Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Midden in de drommen, in het dikke stof, reed Carolus, zijn geweldige arm in kalme beweging; doch eensklaps rukte hij zijn hengst overeind en deed hem wild haar voren springen, naar de edelen der stad.
De vervloekte puntjes waarmee de heer Van Lennep goedvond m'n werk te bederven, zyn in deze uitgaaf natuurlyk door leesbare woorden in letters vervangen. De pseudoniemen Slymering, Verbrugge, Duclari en Slotering heb ik onveranderd gelaten omdat die namen nu eenmaal populair zyn geworden. Myn vermoorde voorganger heette Carolus.
Heeft hij je goed onthaald?" vroegen Marcel en Schaunard. "Ja, maar het heeft me heel wat gekost." "Wat? Heeft Carolus je laten betalen?" vroeg Schaunard met stijgende verontwaardiging. "Dat niet, maar hij heeft me een roman voorgelezen, waarin don Lopez en don Alvar de hoofdpersonen zijn en de jeune premiers hun geliefden Engel of Demon noemen." "Ontzettend!" riepen alle bohémiens in koor.
Aan het hoofd, statig in staal gehuld waar slechts zijn roode baard uitstak, reed Carolus de brigadier op een hoog, gepantserd paard, geflankeerd door twee oosterlingen met spitse mutsen van wit bont over hun helmen, en trommen voor zich op 't zadel: dan kwamen de Duitschers met bandelieren van verschillende kleuren, sommigen met goud en zilver gesierd.
Hij keek naar zijn gezellen en zeide met een kort lachje, dat op een snik geleek: "Waarom zouden wij zoo stil zijn nu wij aan Rogier denken?" "Hij is gelukkig," antwoordde Carolus in zwaar geluid. De monnik haalde de schouders op en Walid bleef naar de koele starren zien.
Gedurende dit tumult schudde Colline den vloed van welsprekendheid, die hij tusschen de plooien van zijn witte das verborg. Toen de stilte weer hersteld was, ging hij verder: "Mijne heeren, met één enkel woord zal ik de hersenschimmige vrees, die de vermoedens van Marcel misschien ten opzichte van Carolus in u wakker geroepen hebben, doen verdwijnen."
Jaren lang reeds had Carolus den buit, dien hij met wapenen nam, goud en kostbaarheden, naar Venetië ter bewaring gezonden, om later Rogier in staat te stellen tot hertog verheven te worden en in een prachtig hof te leven zooals de grooten van Lombardije. Die glorie, door zijn hulp verkregen, zou gansch de zijne zijn.
"Maar dat treft prachtig," antwoordde Carolus; "de ouders van mijn leerling zijn op dit oogenblik buiten en de jonge vicomte, wiens mentor ik ben, zal mij voor een avond de kamers wel willen afstaan: op die manier kunnen we het veel prettiger hebben, maar we zullen ook den jongen vicomte moeten inviteeren." "Dat zou prachtig zijn," vond Colline.
"Maar", vroeg Colline, "afgezien nu van de litteratuur, wat is je meening omtrent Carolus?" "Barbemuche is een fatsoenlijke jonge man. Trouwens jullie kunnen persoonlijk je waarnemingen doen: Carolus wil ons n.l. een voor een als gast hebben. Schaunard is voor morgen te dejeuneeren gevraagd.
Carolus sloeg het afscheid aandachtig gade; hij zag zijn meester, die schreide, telkens en telkens weêr de vrouw kussen en aan zijn borst drukken, dan eensklaps den monnik omarmen, die naar achter week, toen omkeeren en fluks naderen. Het was of plotseling alle soldaten tegelijk spraken, de klaroen schetterde haastig in 't late uur, de paarden trappelden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek