Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Zijn koude, gereserveerde houding, zijn weinige spraakzaamheid, zijn discreet glimlachje en vooral zijn horloge en zijn ketting met breloques hadden Colline op het denkbeeld gebracht, dat Barbemuche tot het een of ander gezantschap behoorde en bang was om zich te compromitteeren, wanneer hij in zoo'n kroeg kwam.
Onderweg stelde Barbemuche Colline voor even in een café, dat nog open was, binnen te loopen, om nog wat te gebruiken. Niet alleen sloeg Colline die uitnoodiging af, maar hij verhaastte nog zijn tred, toen hij genoemd café voorbijging, en drukte zijn hyperphysischen vilten hoed diep in zijn oogen. "Waarom wilt u daar niet binnengaan?" vroeg Barbemuche, die met fijngevoelde beleefdheid aandrong.
Weet u hier in de buurt niet een of ander lokaal, waar u zoudt kunnen gaan zonder bezwaren .... van natuur-philosophischen aard weerhouden te worden?" vroeg Barbemuche, die het noodig oordeelde buitengewoon geestig te zijn. Colline dacht een oogenblik na. "O, ja, dat is waar, hier is een lokaal, waar ik beter verschijnen kan." En hij wees op den winkel van een wijnhandelaar.
Hij kwam dan ook terug met zijn hoofd vol aanteekeningen; hij had Carolus bestudeerd uit een oogpunt van zijn roerend goed. "Nu?" zoo vroegen ze hem; "wat is jouw meening?" "Die Barbemuche", riep Schaunard uit; "loopt over van goede eigenschappen; hij kent de namen van alle wijnsoorten en heeft me dingen laten eten zòò lekker, als je ze bij mijn tante op haar verjaardag niet krijgt.
Toen het Marcels beurt was, om zijn bevindingen mede te deelen, merkten zijn vrienden niets meer van de vijandelijke gezindheid, die hij in den beginne ten opzichte van Carolus getoond had. Den vierden dag deelde Colline Barbemuche mede, dat hij toegelaten was. "Wat? Ben ik heusch toegelaten?" riep Carolus dol-verheugd uit. "Ja", antwoordde Colline, "maar als u u verandert."
Eindelijk was het gesprek afgeloopen en zeide de waard tot den vreemdeling: "Zeker vind ik het goed, mijnheer Barbemuche, zeker, maak u het maar met hen in orde."
Rodolphe begreep, dat hij gevangen was, en daar hij bovendien gaarne den stijl van Barbemuche wilde leeren kennen, boog hij zeer beleefd en verzekerde, dat het hem een waar genoegen en .....
"Indien u het goed vindt," zeide Carolus, "dan zullen we samen de boodschap doen, waartoe deze tijding mij noodzaakt, dan kunnen we daarna gaan dineeren." "Ik ben geheel tot uw dienst," zeide Rodolphe. Toen hij 's avonds weer in den vriendenkring zat, werd de dichter door zijn kameraden met vragen over Barbemuche bestormd. "Ben je tevreden over hem?
Wel verwonderde het Rodolphe, dat, hoewel het nog klaarlichte dag was, de luiken gesloten, de gordijnen dichtgetrokken en twee kaarsen op een tafel aangestoken waren. Hij vroeg Barbemuche naar de bedoeling daarvan. "De studie," zeide deze, "is de dochter van het mysterie en der stilte." Ze gingen zitten en begonnen te praten.
"Er is geen kans, dat wij gezien worden," zeide hij; "op dit uur ligt het geheele corps diplomatique al onder de wol." Eindelijk besloot Barbemuche toch maar om naar binnen te gaan; maar met den geheimen wensch een kartonnen neus te hebben. Voor alle zekerheid vroeg hij een afzonderlijke kamer en hing een servet voor de ruiten van de glazen deur.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek