Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
En opdat Barbemuche zijn vrienden niet te veel aanstoot zou geven, gaf Colline hem in ruwe trekken een moreel portret van ieder der bohémiens. "Tracht nu met ieder afzonderlijk op goeden voet te komen, dan zullen zij ten slotte allemaal voor uw toelating stemmen." Carolus stemde in alles toe. Kort daarop verschenen de drie vrienden met hun respectievelijke "vrouwen".
Veertien dagen later verliet Mimi Rodolphe, om plaats te nemen in de equipage van den jongen vicomte Paul, den vroegeren leerling van Barbemuche, die haar geelzijden japonnen beloofd had. Na Mimi verdween Musette, om op opzienbarende wijze terug te keeren in de aristocratie der galante wereld, die zij verlaten had, om Marcel te volgen.
Gedurende zijn noviciaat bezocht de Platonische wijsgeer de bohémiens dagelijks, en daar hij op die manier in staat gesteld werd hun zeden grondiger te bestudeeren, kon het niet anders, of hij moest van de eene verbazing in de andere vallen. Op een goeden morgen kwam Colline met een van vreugde stralend gezicht bij Barbemuche. "Nu, mijn waarde," zeide hij, "je bent definitief toegelaten.
"Maar", zeide Barbemuche met een blik op de geheel leeggeplunderde kast, "jullie laat voor mij niets over. Hoe moet ik jullie ontvangen?" "O, jij", zeide Rodolphe, "voor jou is het heel wat anders; jij bent de heer des huizes en behoeft het dus met de etiquette zoo nauw niet te nemen."
"O, ik ben u zeer dankbaar voor uw uitnoodiging, waarde meester; natuurlijk zullen we het feest hier geven; we zullen alle kroonluchters laten aansteken en de hoezen van de meubelen laten nemen." 's Avonds in het café vertelde Barbemuche, dat het feest den volgenden Zaterdag gegeven zou worden. De bohémiens verzochten hun vriendinnen aan haar toilet te denken.
Hij heet Carolus Barbemuche, verteert zijn inkomsten op zeer voorname wijze en woont in de rue Royale in een hôtel." "Een hôtel garni?" "Neen, er zijn echte meubelen in." "Ik vraag het woord," zeide Marcel. "Het is duidelijk, dat Colline omgekocht is; hij heeft voor een som van kleine glaasjes likeur zijn stem verkocht.
Rodolphe was zeer beleefd tegenover Carolus, Schaunard erg vertrouwelijk en familiaar, terwijl Marcel koel bleef. Carolus trachtte vroolijk en hartelijk te zijn tegenover de mannen, doch hield zich op een afstand van de dames. Bij het afscheid noodigde Barbemuche Rodolphe uit den volgenden dag met hem te dineeren met het verzoek 's middags reeds te komen. De dichter nam de invitatie aan.
Barbemuche was lichtelijk aangeschoten en sloeg allerlei onzin uit tegen zijn leerling, die op zijn beurt droomde van de blauwe oogen van mademoiselle Mimi.
Tusschen ons gezegd en gezwegen, doen we onder ons nooit aan plichtplegingen; maar wanneer we met vreemden samenkomen, dan willen we graag een zeker decorum bewaren." "Welnu?" vroeg Barbemuche.
"Maar je hebt daar een compleet kleeding-arsenaal." "Drie hoeden!" zeide Schaunard in extase; "hoe kan je in Godsnaam drie hoeden hebben, als je maar één hoofd hebt." "En kijk eens wat een schoenen!" brulde Colline. In een oogwenk hadden zij ieder een volledige uitrusting gekozen. "Tot vanavond," zeiden zij, terwijl zij afscheid namen van Barbemuche; "de dames zullen er schitterend uitzien."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek