Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Barontje was even heel boos geworden. Elkendeen es toch zeker wel miester van te doen wat dat hij wilt! had hij trillend uitgeroepen. Meneer François had daarop sprakeloos, met gezwollen gezicht, zijn borrel leeg gedronken, maar Plus-Que-Parfait was opgestaan en plotseling, zonder woord of groet, als in verklaarde vijandschap, vertrokken. 't Kasteel van het Barontje was een mooi kasteel.
Loat ons zien en afwachten en as 't zeuverre komt, loat ons allemoal goed accoord zijn en lijk iene man stemmen. Dat vonden zij goed, dat vonden zij allen uitstekend, behalve Plus-Que-Parfait, die slechts half voldaan binnensmonds nijdig bromde en met zuur gezicht nog eens een verschen borrel bestelde.
Blijkbaar zat hij daar op hun terugkomst te wachten; maar hij keek stug op alsof het hem niet schelen kon, beantwoordde kort en als 't ware onwillig hun groet, lei zijn courant even neer en nam die weer op, dronk zijn borrel leeg en bestelde er een versche, terwijl zij allen langzaam om hem heen draaiden en hier en daar, om zijn tafeltje en andere tafels, gingen plaats nemen.
't Haar zat in verwarde pruiken om zijn rood gezicht, zijn woeste, met bloed beloopen oogen rolden in hun kassen. Hij schreeuwde en lachte alsof hij in de beste stemming was, en ieder, die een bod deed, riep hij bij zich en bood hem een borrel aan. Onder hen, die hem zagen, was ook Gösta Berling, die zich onder de koopers had gemengd, maar zorgvuldig vermeed hem onder de oogen te komen.
"Zij de gek, deêrn, 't is en mins in en bêrevel; houd, em moar èns en borrel veur, dan zulde èns kieken!" antwoordt een jonkman, die achter haar staande, plotseling zijn arm om haar middel slaat en, terwijl hij een kus op haar frissche koonen drukt, vraagt: "Goa-de mee der in, Leen? Ik betoal." "Ik wil wel meegoan, moar dat gekus kun-de wel loaten; 't is nog veuls te vroeg."
Maar treiterend-grinnekend, met een borrel in zijn hoek gezeten, staarde hij haar aan; en plotseling hoorde ze zijn stem, zijn ruwe, nijdige vijand-stem, die schimpend vroeg: "Hawèl, hoe es 't gegoan? Hèn z' heur in de put gekregen? Zit ze 'r in, joa? En komt ze 'r nie mier uit?" Zij keek hem even aan, koel en strak, met hooghartig misprijzen.
Maar hij werd in-eens ernstig, feliciteerde Bernard, hem vast in de oogen kijkend, en bleef toen even voor zich uit staren, een beetje triestig. Hendrik stootte Bernard aan: "Die denkt: 'k wou dat ik al zoo ver was," fluisterde hij. Maar André, die 't gehoord had, bromde "verrek!" en dronk zijn borrel uit in één teug.
Wat doe ie dan in de drukte, zei 't jeneverwyf, as je d'r niet tegen ken? Heb je je bezeerd? Grienen wordt hier niet getapt. Zet 'r 'n borrel op, jongen, of ga heen! Lust of niet, hy had heel graag 'n "borrel" besteld om z'n plaats te betalen. Maar "daar-i thuis altyd alles kreeg wat-i noodig had" hy bezat geen duit, en liep nu gevaar de deur te worden uitgeworpen wegens overmaat van matigheid.
Zeg, Teunis! riep hij, zich achterom over de stoelleuning buigend, naar een voerman, die bij de toonbank een borrel dronk: "vertel es van verleden week, toen je met de steenkarre ree voor de villa van den notaris!" Dat was zòò! zegt Teunes gewichtig, nadat hij eerst, langzaam, een tweede glaasje heeft genoten: "We hadden overwerk. 't Was een zware, heete dag geweest. We verlangden naar honk.
Hij keerde zich om en opende de oogen. "Zeg mij liever wat ik drinken moet. Ik heb een akeligen smaak in de keel...." "Het best is een borrel!" zeide Jawschin op diepen bastoon. "Tareschenka! een glas brandewijn en augurken voor mijnheer!" riep hij toen; hij hield er blijkbaar van, zelf zijn stem te hooren. "Een borrel, dunkt je?" vroeg Petritzky, het voorhoofd en de oogen wrijvende.
Woord Van De Dag