Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Dure meubelen waren het, alles ebbenhout en gebrocheerd satijn.... de fluweelen gordijnen alleen hadden honderd gulden gekost en er stonden porceleinen bordjes in den bonheur, die hun gewicht aan goud waard waren.
Car ce luxe nouveau qui te rend si jolie Ne me rappelle pas mes amours disparus, Et tu n'es que plus morte et mieux enselevie Dans ce linceul de soie où ton coeur ne bat plus. Lorsque je composai ce morceau funéraire Qui n'est qu'un long regret de mon bonheur passé, J'étais vêtu de noir comme un parfait notaire Moins les bésicles d'or et le jabot plissé.
Ik sprak er boven reeds van, hoe het water op de causses geweldige putten, de avens, heeft te voorschijn geroepen, en hoe de heer Martel pogingen in het werk gesteld heeft, aan te toonen, dat deze avens ondergrondsch in verbinding staan met de in de dalen uitloopende bronnen. Slechts in één geval heeft hem dit mogen gelukken en wel bij de Bonheur.
De meid met het kind stond terzijde stil te spotlachen. "C'est idiot!" bromde de baron tegen zijn vrouw. "Ne dirait-on pas qu'on leur veut du mal! Voyez tout ce monde autour d'eux; un véritable attroupement. Ta philantropie nous rend ridicules, tu sais!" "Ils sont si malheureux et ... n'oublie pas que nous leur devons un peu notre propre bonheur," sprak zij zacht-vergoelijkend.
Zij verhief zich op de teenen en beschouwde zich in den spiegel. Men hoorde in het belendend vertrek het gerammel van ijzer. Met de palm van haar hand streek zij zich het haar glad, en voor den spiegel glimlachend, zong zij met haar schorre grafstem: Nos amours ont duré toute une semaine. Mais que du bonheur les instants sont courts! S'adorer huit jours, c'était bien la peine!
Maar ook mijn gronden zijn zoo gewichtig, dat men moet passer par-dessus toutes ces finesses de sentiment. Il y va du bonheur et de l'existence d'Anne et de ses enfants. Van mij wil ik niet eens spreken, hoewel ik lijd, zooals ik nog nooit geleden heb," voegde hij er bij met een dreigende uitdrukking tegen den een of ander, die hem met dit zware kruis belast had.
»Je vous ferai un petit bouquet!" Ik zal u een ruiker maken. Met vlugge vingeren en aangeboren smaak schikte zij de eenvoudige bloemen, bond ze met een biesje bijeen, en bood ze hem aan. »En gij zult komen hier nog weer?" »Zeker, Cilie!" »Ah quel bonheur!" Ach, welk een geluk. »En laat ik u nu eene gedachtenis geven van onze kennismaking, in ruil voor uw boeket."
Het Parijs van 1862 is een stad, die geheel Frankrijk tot buitenwijken heeft. De vier paren begingen zorgvuldig al de landelijke dwaasheden die destijds mogelijk waren. 't Was in den vacantietijd, en een warme heldere zomerdag. De oude, Favourite, de eenige die kon schrijven, had uit naam van alle vier aan Tholomyès geschreven: "C'est une bonne heure de sortir de bonheur."
Ze was bang, dat ze de juffrouw zou wakker maken, zocht lang naar lucifers, om 't licht aan te steken in de dompig-donkere kamer. Het vroolijke klokje stond op twee uur, en ze bedacht, dat ze nog nooit om dien tijd hier binnen was geweest, schrikte van haar bleek gezicht boven de lange, witte pon, eerst in den bonheur du jour, dan in den grooten spiegel.
Tusschen de plaats, waar de Bonheur in den grond verdwijnt, en die, waar de Bramabiau er uit te voorschijn komt, vormt de stroom in de onderaardsche gewelven zeven watervallen, waardoor het groote niveauverschil van 90 M. op den geringen afstand van 700 M. verklaard wordt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek