Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
»Maar dominee, ik ik ik» stotterde Bob. »Ik was een ondeugende bengel!» wil je zeker zeggen, niet waar?» viel de dominee hem in de rede. »Daarom juist ga je mede naar de pastorie, waar ik je zulke streken wel zal afleeren.» »Maar dominee, ik ik beloof u....» »Belofte maakt schuld, Bob! Beloof daarom niet lichtvaardig, wat je niet van plan bent te volbrengen.»
"O, dat is niets, dat kunnen we wel vragen," riep de prinses. "Toe, Vader, wanneer gaan we op reis?" "Ho, eens," zei de vader, "bedaard, ik heb het nu veel te druk met de zaken. Maar zoodra ik tijd heb, zal ik je waarschuwen. Dat beloof ik je." Wat viel de prinses het wachten moeilijk! Eindelijk op een' morgen zei de koning: "Nu maar den koffer gepakt, morgen reizen we."
"Spreek er niet meer van en wees niet bekommerd. Wij hebben tijd en zullen pogingen aanwenden om onze neven van hun gruwelijk opzet te doen afzien. Ik beloof u dat hun twist geene erge gevolgen zal hebben." "Zal Robrecht evenwel den uitval wagen?" "Zeker; hij is nu bezig met de mannen op te zoeken en te verzamelen, die hem tot zijne gevaarvolle onderneming willen helpen.
Madonna! fluisterde hij. Vergeef me ... Beloof me dan ... Ik wil wel beloven, maar ik zal niet kunnen houden. Ik ben zwak ... Neen. O ja. Maar ik beloof en beloof mijn belofte te zullen pògen te houden. Vergeeft u dan? Zij knikte hem toe; zij wierp haar glimlach op hem neêr als een straal.
»Dankbaar voor de inlichting, beloof ik u er mijne winst mee te doen en ik zal niet rusten voor ik die zaak tot helderheid heb gebracht." »Nu, daar zult u wèl aan doen, dominé! want mijn man zou het er niet uit krijgen, daar ben ik zeker van; hij is veel te goed, en het zou mij zelfs verwonderen als het u gelukte.
Maar luistert, ik stel vertrouwen in u; gij zijt Christenen en bovendien, zeide hij, terwijl een flauwen glimlach om zijn mond speelde, ik waag er niets bij. Ik zal u alles verhalen, doch beloof mij, dat gij mij geduldig zult aanhooren en daarna, als gij mij zult gehoord hebben, te zullen handelen naar de ingeving van uw hart zooals uwe edelmoedigheid u dat voorschrijft.
Je hebt menschen met heele beroerde familieverhoudingen en die willen zich wreken over het een of ander, en dan komen ze bij me en ze zeggen: "We willen u alles vertellen, haarfijn, als u er een roman van maakt". Maar dat is niets voor mij: Ik wil 't heel graag allemaal aanhooren, geef ik ze dan ten antwoord, maar of ik er een roman van kan maken, dat beloof ik niet ... en dan willen ze me doorgaans niets vertellen.
Maar de andere helft, zal die vríj zijn? Belooft gij dat op uw ridderwoord?" "Ik beloof het, Edele Vrouwe," zeide Vianen. "Welnu, dan geef ik u den burcht over. Gij kunt door de hoofdpoort binnentrekken, nadat eerst de vrouwen en kinderen daar uitgegaan zijn. Laat eene horde over de gracht leggen, want de valbrug is vernield." "Het zal geschieden," antwoordde Vianen.
"Beloof ons ten minste dat gij ons geheim zult bewaren", zeide Isaac Van Reninghe. "Neen, neen", kreet Robrecht zeer aangejaagd, "integendeel, ik zal het openbaren! Uwe namen zal ik verzwijgen; maar vorst Karel doen verwittigen, daarvan weerhoudt mij niemand!" "Zijt gij dan een verrader? een verborgen vijand der Kerels?" vroeg Willem Van Wervick.
Beloof me, dat je je best zult doen niet bedroefd te zijn." "Nee, nee," zei ze, maar haar lippen trilden. En hij keek haar aan, met 'n oneindig zacht medelijden in z'n eerlijke open oogen, en eenvoudig-weg, of 't zóó in z'n hart opkwam, zei hij: "Ik wilde, ik kon u iets geven Tot troost diep in uw leven; Maar ik heb woorden alleen, Daden en dingen geen..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek