Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Toen zij vertrok, gaf zij veel geld aan haar stiefmoeder, maar toen zij op eenigen afstand bas, balde de ondankbare vrouw toch haar vuist naar haar en mompelde: "Wacht maar, jij vervloekt schepsel, je zult de eenige niet zijn, die zoo sierlijk gekleed gaat; ik zal mijn eigen dochter denzelfden weg opzenden!" De naijver van de stiefmoeder. De man kwam niet terug voor laat in den avond.
Want het was een muzikale familie en ze wisten wel wat ze deden, toen ze een lied met een canon zongen, dat verzeker ik u: in het bijzonder Topper, die met z'n bas kon brommen als de beste, en wiens aderen nooit opzwollen op zijn voorhoofd en die nooit rood in het gezicht er van werd.
"En nu," zoo sprak hij: "naast God en mijn vlijt, dank ik mijn voorspoed en een gezegenden ouderdom, aan het tweede Keizerrijk. Vive l'Empereur! Vive l'Empereur: Vive la France! A bas les ennemis! Mortdieu!" Dit laatste overluid gesproken woord was een ongewone klank in den mond van dien goedaardigen man.
Hendrik was er ook; hij speelt mooi bas. Cornelia Hartog was opgewonden! Alette Brunier was allerliefst; net een vrouw voor Willem! En Hendrik?... net een man voor Spilgoed. Zij is wat ouder, nu ja! VIER EN TACHTIGSTE BRIEF. Aletta Brunier logeert op Bosch en Veldzicht en mist Sara. Ze heeft met genoegen Sara hooren spreken over Edeling; ze verdienen elkaar!
Zoo groote feloenen waren de ridderen niet, die wij daar mochten ontmoeten, verontschuldigde Bohort met diepe bas en schudde energisch ontkennend zijn kolossigen helmkop. Wij speelden met hen werptafelspel, zeide Hestor, zoo modest hij het zeggen kon.
Nadaniël zei dat 't de bas was en dat de bassen, namentlijk als 't goede zijn, altijd mankoliek zien of van moord en doodslag zingen. Nadat hij mij bijna tot tranen toe geroerd had over zijn ongeluk, kwam er weer een jonge dame met een rood zijden japonnetje aan. 't Was bepaald een geleend rokje, want 't was veel te kort.
Bij het opkomen der duisternis hoorde men het nachtelijk concert der dieren, die door honger en dorst uit hunne holen worden gejaagd; de kikvorschen lieten hunne sopraanstem weergalmen, geaccompagneerd door het gekef der jakhalzen, terwijl de zware bas der leeuwen de akkoorden van dit levend orkest ondersteunde.
Help! Herman! Help, Willem! Wraak, wraak, wraak! A bas les tyrans! Amour sacré pak 'm beet, Willem, jy bent de sterkste de la patrie ... de heer van Son is 'n brave kapitein ... hy regeert z'n volkje, neen... daar gang 'n patertje langs den kant... wraak! So, so wie ich dich liebe wraak, wraak, wraak! Houdje goed, Herman, dapper! Ik zal de linkerhand wel houden. Toe, jongens!
Dirk Bas, amsterdamsche burgers uit de 16de eeu hadden aan zulk een huisteeken hunnen naam ontleend. En nog heden komen de geslachtsnamen Bas en De Bas voor, met Bazuin, Fluit, Trompetje, Viool en Hacquebart. Laatstgenoemde naam vertoont den ouden form en eene oude spelwyze van het woord hakkebord, een oud-nederlandsch toontuich, thans buiten gebruik.
We zien dit gelaat gaarne voor ons, niet zooals we misschien behagen vinden in lieve engelenkopjes, maar omdat we Elisabeth Jacobs Bas eene lieve vrouw vinden. Wel ook eene verstandige, maar vooral eene lieve vrouw.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek