Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Hendrik was er ook; hij speelt mooi bas. Cornelia Hartog was opgewonden! Alette Brunier was allerliefst; net een vrouw voor Willem! En Hendrik?... net een man voor Spilgoed. Zij is wat ouder, nu ja! VIER EN TACHTIGSTE BRIEF. Aletta Brunier logeert op Bosch en Veldzicht en mist Sara. Ze heeft met genoegen Sara hooren spreken over Edeling; ze verdienen elkaar!
Na een poosje wachtens, werd hem opengedaan door een zeer lange, statige, prentachtige dame, met een rouwjapon aan, een wit kemelshaar loshangend doekje op haar schouder, een zwarten hoed, dien zij voor de zon zeer voorover op haar neus had gezet, een groenen bril, een klein bewijs van baard op haar bovenlip, en een boek in de hand. "Is hier Veldzicht, mevrouw?" vroeg de heer Bruis.
Het kind knikte van ja. "Waar is hier ergens Veldzicht?" Het kind zei niets. De heer Bruis werd moeilijk, niet zoo zeer op het kind, maar op de verborgenheid van Veldzicht. "Weetje 't niet?" vroeg hij, een toon of drie te hard. Het kind liet den pompoen en de aardappelschillen vallen, stond op, begon te huilen, en liep den tuin in. De heer Bruis zuchtte.
Rechts en links langs den oever kijkende, bemerkte hij aan zijn linkerhand op eenigen afstand een vierkanten zeegroenen koepel, waarin zich eenige menschen bewogen, en, hoewel hij ze niet kon onderscheiden, was het als of 't hem ingegeven werd, dat dit het Veldzicht van zijn vriend den dokter wezen moest; en dat het dien naam dragen kon, bewees het vergezicht aan den overkant van de vaart; want het was weiland links en rechts, ver en wijd, tot aan den blauwen horizont; niets dan groen en geel en zonnig weiland!
"Daar heb ik nooit van gehoord," zei de commies, "maar er zijn veel tuinen in. Hoe hiet het?" "Veldzicht." "Veldzicht," zei de commies, die verlangde van den heer Bruis af te komen, daar hij aan zijn dobber meende te merken dat hij beet kreeg; "neen, menheer; dat is mij onbekend." De heer Bruis wandelde op.
Eindelijk waren er twee deuren, daar niets op te lezen stond dan Q 4 No 33 en Q 4 No 34. Een van die beide deuren kon Veldzicht zijn! De heer Bruis, hoe driftig ook en ongeduldig, was bescheiden. Hij ging dus No 33 voorbij, om met het eerste het beste voor Veldzicht aan te zien, en klopte aan No 34.
Dit staaltje van echtelijke samenspraak betrof een vijftal knapen van acht of negen jaar, die zich op een kwartier afstands van Veldzicht in het weiland bevonden, en het op dien brandendheeten achtermiddag veel frisscher vonden in het water van den tocht dan in hunne kleederen. "Uw oudste dochter," zei Bruis, toen hij met mevrouw Deluw alleen was, "schijnt veel van de eenzaamheid te houden."
Het was evenwel meer dan waarschijnlijk dat Jansje er niets van gehoord had; nademaal zij allerijselijkst veel pleizier had met den tuinknecht, die haar met water gooide. Mijnheer Bruis had juist lang genoeg bij den vuilnishoop uitgerust om een lief plan van verrassing te vormen. Zoodra Jansje hem dus opendeed en hem onderricht had dat dit dégelijk Veldzicht was, en dégelijk Dr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek