Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Je bent een flauwerd, Huib, een rechte Jan Salie, ja, dat ben-je!" Bovendien was het aan den wal ook al niet pluis. De vrede met Spanje is tegen den zin van onzen Stadhouder Willem gesloten en sedert, is het tusschen hem en de voornaamste Heeren in Holland ook al geen botertje tot den boôm. Dat is harrewarren hier en harrewarren daar.
"Der herr professor giebt heut' kein collegium," juichte Hans weer. "Ben-je moe, Hans?" Hij liep nu al 'n heele poos zwijgend voor de anderen uit, gebogen onder z'n zak. "Wil-je m'n vracht verminderen? Wil-je 'n chinaasappel?" "Ja, graag; maar daarom vraag ik 't niet. Je ziet er zoo afgetobd uit, als 'n werker van Meunier." "Nou ja, 'n beetje moe." "Geef mij dan je zak."
Toen Mathilde met haar bleeke droevig-droomende gezicht en strakke wangen, aan tafel kwam, verweet Jozef haar zachtjes haar menschenschuwheid. Waarom ben-je niet even gekomen, lieve kind? Emilie Hartse was er. Ze was erg verlangend je eens wéêr te zien na zoo'n langen tijd. Och, ik ben haar al haast vergeten, en ik was boven zoo druk bezig. Ik was niet gestemd.
Maar Mary stoorde er zich niet aan; ze zette zich naast haar in de vensterbank, en, opeens 'n besluit nemend, begon ze met haar diepe, donkere stem: "Gootje, je moet me 's zeggen: ben-je vertrouwelijk met je moeder?"
Toen sprak hij zijn voorhoofd fronsend en zijn kin achteruit drukkend, half uit gekheid: Ben-je nu van plan altijd ziek te blijven, lieve kind? Dat weet ik immers niet, andwoordde zij, laten we het beste hopen. Naarmate Mathilde zich wendde aan haar ziekte, verlevendigde de gedachte aan God zich in haar. Zij voelde zich langzaam, meer en meer zacht-vroom gestemd worden.
"Eylaes! wat sal ick doen? mijn gantsche lichaem beeft, 't Is uyt wanneer de wolf syn tanden over-leeft!" zeide Huib, zonder zich om te keeren. "Ben-je wel dwaas, Huib! Jij je tanden al overleefd hebben? Kom, vent, keer-je om! Kijk eens wie hier voor je staat en zie eens hoe mooi ik ben!"
Het was nu half vier, en in Go's hoofd was 'n groote leegte; ze streek Else's haar achterover, en vroeg, of ze ook nog iets anders voor haar doen kon. "Nee, hou nu maar op met de compressen... 't Heeft wel wat geholpen." "Maar als 't helpt, kan ik er immers nog best 'n poos mee doorgaan." "Och neen, dat maar niet; ben-je moe? Of wil-je nog 'n beetje bij me blijven zitten?"
Nu verzette haar trots zich: wat hoefde hij er naar te vragen, hij, die alleen maar spotten kon; wat ging 't hem aan? En met 'n lichte ironie, die hij niet van haar kende, antwoordde ze: "Ja, erg in trek zijn die tegenwoordig niet... Ik heb ze maar zelf grootendeels weg gedaan, dat ik plaats hield voor andere dingen, practische dingen." "Beeld-je je dit alles in, of ben-je wezenlijk veranderd?
Ja, wat woû-je, kind? Mag ik een glas water asjeblieft! Hij gaf het en zoende haar klamme voorhoofd. Probeer nou weêr te slapen, zeî hij, dat zal je goed doen. Ik ga nu maar naar beneden nog wat lezen, dan heb je 't rustiger, en dan ga ik ook naar bed. Wel te ruste! Tot morgen, misschien ben-je morgen wel veel beter. Ja, misschien; laat Marie met Felix nog eens hier komen, wil-je?
Nu waren de tranen er, opeens in 'n stroom over haar strakke gezicht; ze stond met haar hoofd tegen den muur als om zich op te houden, en trillend over haar heele lichaam, fluisterde ze: "Hoe kòn-je, hoe kòn-je! O, Eddy, wat bén-je slecht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek