Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Tot de twee huwelijken was dus besloten, indien althans de dames daaraan hare goedkeuring wilden hechten. Want don Juan, zoowel als ik waren beiden veel te fijngevoelig zonder haar toestemming onzen zin te willen doorzetten. Dadelijk deelde ik Scipio en Béatrix het onderhoud mee. De laatste was zeer met het aanzoek ingenomen en Séraphine bewees door haar zwijgen, dat ze van hetzelfde gevoelen was.
Ik voel geen krankheid, maar o! het is mij, of ik erger ben dan ziek, en of ik voortaan alle nachten zal schreien." Martha nam hare hand, en streelde ze. Vast klonk haar stem. "Ge hebt te veel over den jongen ridder gedacht, die Deventer verlaat. Beatrix! luister niet naar zijn stem, en volg hem niet over de wegen, die hij kiest.
Ik hoorde een mannestem zeggen: "Laat mij dus niet langer verlangen, mijn waarde Béatrix. Maak mijn geluk volkomen. Bedenk, dat uw fortuin er mee gemoeid is." Inplaats van geduld te hebben en verder te luisteren, meende ik, dat het niet noodig was, meer te hooren; een woedende jaloezie maakte zich van mij meester. Ik dorstte slechts naar wraak en met uitgetrokken degen, trad ik binnen.
Deze sarkophaag van Phaedra en Hippolytus heeft zonderlinge lotgevallen beleefd. Na eerst het stoffelijk overschot van een of anderen wijsgeer of wel van eene of andere hetaire der oude wereld te hebben bewaard, ontving zij, in 1076, het gebeente van eene der machtigste en vroomste vorstinnen der middeleeuwen, van de gravin Beatrix.
»Dan zal zij toch dadelijk »ja" antwoorden, broeder Sam...." »Zoo als die uitmuntende Benedictus, broeder Sib, die na lang weerstand geboden te hebben...." »In de ontknooping van »Veel geschreeuw en luttel wol" eindigt met Beatrix te trouwen!"
We moeten er aan gaan denken haar uit te huwelijken." "Wel beste peetvader!" zei het meisje en zij bloosde een weinig, "u ziet mij nog maar een oogenblik en nu wilt ge u al van mij ontdoen!" "Neen, mijn kind," antwoordde ik, "wij willen geen man voor u, die u ons ontneemt, maar een die, om zoo te zeggen, met ons kan samenleven." "Er heeft zich al iemand voorgedaan," zei Béatrix.
"Wel, mijnheer Gil Blas! U is dus bij Arsenia weg, zooals ik bij Constance?" "O zeker," antwoordde ik, "al lang. Ik ben daarna in dienst geweest bij een jonkvrouw. Het leven van die menschen van den schouwburg is niet naar mijn smaak. Ik heb mijn ontslag genomen zonder de minste opheldering aan Arsenia te geven." "Daar hebt ge goed aan gedaan," zei de soubrette, die Béatrix heette.
Beatrix bleef alleen achter, en nu ook was het licht genadeloos voor haar, en de dag was een wreede gedaante, een reus met vreeselijke stem, die zijn groote handen zwaar op haar schouder legde. Ze zocht rust in den schemer van haar huis, bij Martha, hare zuster, doch de dag volgde haar met onbarmhartigen tred en gebaar.
"Mijn meester," zei ik, "is ook zeer vriendelijk, hij behandelt mij familiaar, meer als zijnsgelijke dan als een lakei; in één woord, hij is de beste van alle menschen en wij zijn, in dit opzicht, u, zoowel als ik, heel wat beter geplaatst dan bij die comedianten." "Duizend maal beter," hernam Béatrix; "ik had een leven vol tumult en nu heb ik het stil. Er komt hier niemand anders dan don Gonzale.
Toen hij weg was, vroeg Béatrix hoe wij over hem dachten. Zoowel Scipio als ik meende, dat zich voor Séraphine geen betere partij kon voordoen. Den volgenden dag brachten Scipio en ik een tegenbezoek aan don Juan de Jutella. Zijn antiek kasteel lag in een bosch, aan den voet van een berg. Het gebouw was min of meer vervallen, maar goed gemeubileerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek