Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Dokter Helmond liep zooals hij zich in den laatsten tijd had aangewend in gedachten de groote huiskamer op en neer. "Maar lieve August, 't zou verschrikkelijk zijn!" zegt Eva, terwijl ze van haar borduurwerk opziende, langs de lamp heen haar wandelenden echtgenoot met de oogen volgt. "Verschrikkelijk! Wat meen je Eva?" "Wel, als het morgen zulk een weer was!
En wat moest dokter Helmond dan gevoelen nu hij na een avond als deze, in 't holle van den nacht van een zieke teruggekeerd, niet zooals voorheen een kil en zwijgend tehuis, maar, in dat huis een prachtige jonge vrouw mag vinden, die.... gedurende een paar lange uren heeft gewaakt en gewacht, alleen om hem te toonen hoe oprecht en teer ze hem bemint; die hem straks zachtjes toefluistert dat ze er waarlijk berouw van heeft dien ouden man wat al te openhartig te hebben toegesproken, omdat.... haar lieve August hem immers zooveel dank is verschuldigd!
't Is een boschduif die uit den eschdoorn wegvliegt. Hier was het, ja hier, op dien voorjaarsmorgen. Hier hield hij hem staande, de grijze pleegvader, en heeft hem de hand op den schouder gedrukt en gezegd: "Wil je weten August of Eva een goede vrouw zal wezen, beproef haar, en zie of zij de vrouw is die de moeder van koning Lemuël voor haar zoon begeert."
't Was dwaas, bespottelijk; maar 't kon ook niet zotter treffen: juist op het oogenblik dat de brief, dien August zoo haastig had geborgen, haar inderdaad begon te intrigeeren en zij moest het zich zelve bekennen terwijl Helmonds vreemde houding haar onaangenaam heeft getroffen, bracht men haar een brief van een.... onbekende mannenhand. Eva zal echter van haar brief geen geheim maken.
"En gaf ik een geneesmiddel Coba, wat zou het baten? Je vader zal geen medicijnen gebruiken, en het allerminst wanneer ik ze heb voorgeschreven." "Maar ik bezweer je August, zóó mag het toch niet blijven; wat zouden tante en ik beginnen zonder eenige hulp!"
Minder gevoelig dan hij de laatste woorden sprak, vraagt nu de Jonge Helmond snel: "Dus August, je schaamt je de vrouw van je broer niet, en wilt haar de eer geven die haar toekomt....?" "Ja Philip, twijfel niet meer. Komaan, roep je vrouwtje!" Philip zwijgt een oogenblik, en dan eensklaps met een stem die van dien inwendigen strijd getuigt, zegt hij bijna snerpend: "Roep jij eerst de jouwe!"
Stel je waarlijk eenig belang in je zusje, August, keer dan aanstonds terug; ik zal je die liefde duizendmaal trachten te vergelden; maar ook, lieve broeder, laat in 'shemelsnaam niet blijken dat ik je zoo geschreven heb.
August had haar zooeven zeer zachtjes toegefluisterd: "'t Is over halftwee; we zullen nu maar ineens, zoo ongemerkt...." "Dan moet jij maar 't eerst...." heeft Eva teruggefluisterd.
Wat is ze schoon en wat slaapt ze kalm! Op gevaar af dat hij haar wakker zal maken, drukt Helmond een teederen zoen, eerst op haar voorhoofd en dan op haar zachte wang.... en.... Neen, ze wordt niet wakker; zie, ze slaapt nog voort: een vriendelijk lachje plooit haren mond. Droomt ze van hem, van August, van haar geliefde?
Och pa, papa! riep ze met zwakke stem; en August, als ik haar niet aanstonds in mijn armen had opgevangen dan zou ze zeker achterover zijn gevallen, want, plotseling zakte ze ineen, bijna als iemand die verlamd is, en trok ze zoo raar met de oogen, dat ik niets dan het wit ervan te zien kreeg." "Was zij buiten kennis oom?" "Nee in 't geheel niet. Tenminste, ze verstond me best.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek