Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
»Kijk, kijk zoo'n klein kereltje zich al eens boos maken,» lachte Arie sarrend. »Niets uit de kerk meênemen, hoor kleine langvinger.» »Kom Jan, laten we gaan,» zei ik, want ik had medelijden met hem. Maar Jan wilde niet. Zonder een woord te spreken vloog hij op Arie toe, krabde hem in het gelaat, en schopte en sloeg hem overal, waar hij hem raken kon.
Vraagt u dat maar eens aan den kwartiermeester, die komt daar juist aan. Hé! Arie, zeg, vertel jij meneer eens hoe 't beneden was van middag!
Maar toen ik zag,» aldus vervolgde hij tot den burgemeester, »dat de vogels weggegaan waren, zeker omdat zij door iemand waren opgejaagd, kreeg ik lust, om het nest eens van onderen te bekijken en daar ontdekte ik dat geld en de zegels. Arie de Zwaan heeft dat alles daar zeker verstopt.» »Stil jongen,» zei de burgemeester. »Ik vraag je geen namen, want daar weet je immers niets van?»
Hij heeft reeds een huis vol kinderen; ge zult ze straks wel zien de beelderigste en gezondste kinderen, die ge je kunt voorstellen." »En je broer Arie?" »Die is verleden jaar getrouwd en woont in het Lijdenburgsche. Hij heeft het reeds tot adsistent-veldkornet gebracht." »Wat beteekent dat: veldkornet?" »Zooveel als officier als er oorlog uitbreekt."
Blijkbaar had hij geslapen, maar nu werd hij wakker door onze komst. »Wat moet jelui hebben?» vroeg hij op norschen toon, daar hij het onaangenaam vond in zijn slaapje gestoord te worden. »Mag ik de sleutels van de kerk en het orgel hebben, Arie?» vroeg ik zoo beleefd mogelijk, want ik had het niet erg op hem begrepen. Hij kon iemand soms zóó leelijk aankijken, dat men er bang van werd.
Stilte van oprechte belangstelling is over de menigte. De man blijft lang onder, verschijnt spuwend en snuivend, maar met leege handen. "Jezus, Jezus!" huilt de vrouw naast den slagersknecht: "Zoo'n engel van 'n kind!" "Ken je de mense?" vraagt de slager. "'t Is de jongen van Arie op den hoek! Een engel van 'n jongen!" "Weete de mense d'r van?" "Ze zijn gewaarschouwd... De man is uit.
Wanneer de menschen over Arie van den koster, want zoo werd hij gewoonlijk genoemd, spraken, zeiden ze altoos, dat zijne pleegouders het »eindje» met hem nog niet beleefd hadden, waarmede ze natuurlijk bedoelden, dat het nog eens slecht met Arie zou afloopen. Wij vonden hem lang-uit achter het huis op het bleekveld liggen, met den stroohoed over het gelaat, om geen last te hebben van de insecten.
De baron lag weer in zijn voltaire, en ontving den zenuwachtigen oude even vriendelijk als vroeger. "Wat.... was er van.... de b'rons.... blieven?" zeide Arie eindelijk, knikkende en hakkelende. "Wat mij belieft, oudje," zeide Van Sommer: "dat zul jij 't best weten. Waar zit de pacht, vrind?"
Ware juffrouw Berendina niet in de kerk geweest, aandachtig voor eene gansche schare, de dominee zou in den kansel gestaan hebben voor stoelen en banken. Terstond na kerktijd begaf hij zich naar Arie Harmsen, die zich al schrap zette toen hij hem naderen zag, verwachtende dat dominee hem een strafsermoen kwam houden wegens het gebeurde in dien nacht.
Tink, den smid, wiens zoon de G....sche jeugd helpt onderwijzen Arie Knobbel was dien morgen weer vroegtijdig op 't pad, en zag in het schemerdonker, hoe meester, langzaam en strak voor zich uitziende, op het kerkhofhek toetrad, maar zonder het hek te openen er voor bleef staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek