United States or Turks and Caicos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het bevel werd stipt en snel uitgevoerd, en Jansen was met den veldkornet een der eersten boven op den hoogen heuvel, van waar men een uitstekend vergezicht had. »Ginds staat een Maxim," riep Reinard Jansen. »En het geeft geen vuur!" liet hij er in verbazing op volgen. »Ik heb het reeds opgemerkt," zeide de veldkornet, terwijl hij den verrekijker van de oogen nam en aan Jansen overreikte.

De Uitlander kon het kiesrecht deelachtig worden. Het daarop betrekking hebbende wetsartikel luidde aldus: »Personen, van elders inkomende, kunnen tot de naturalisatie worden toegelaten, mits zij aan den veldkornet van hun wijk of aan den landdrost van hun district het bewijs overleggen dat zij minstens twee jaren hier te lande zich metterwoon hebben gevestigd, en gedurende dien tijd getrouw en gehoorzaam zijn geweest aan de wetten des lands, alsmede met overlegging van een certificaat van een bevoegden ambtenaar, ten effecte dat zij geen onteerend vonnis te hunnen laste hebben gehad."

Hij bedoelt met het leelijke beest het Maxim. Jansen echter zeide geen woord. »'t Is een voorgeschoven post der onzen een kloek en kranig stuk," zeide de veldkornet. »'t Is ongehoord, om met één man een Maximkanon te muilbanden!" Doch waarom begint de kijker te schudden in de handen van baas Jansen? Waarom beefde die hand, die zoo even, in de bloedige worsteling, geen beven had gekend?

»Wacht nog even, om te hooren, wat de ordonnans heeft mede te deelen," zeide hij bedaard, en de ordonnans, zijn paard stil houdend, riep haastig: »Mannen, ge gaat de verkeerde richting uit! Ik zal u den weg wijzen! Allen te paard! Snel, snel! Waar is de veldkornet? De Engelschen staan op het punt om door te breken!"

En vlugge Kafferbedienden kwamen aanloopen, en schonken de ruiters in, en de ruiters zwaaiden met hun glazen en riepen: »Hoera, die Engelschman zal leven, al is 't een Roodbaatje!" En de veldkornet nam den kleinen Albert, en zette hem op zijn valen hengst en zeide: »Albert, we hopen van jou nog eens een flinken Afrikaanschen ruiter te maken!"

De Boer nam het instrument en staarde aandachtig naar het zwijgende Maxim. Vervolgens onderzocht hij, den verrekijker langzaam wendende, den omtrek. Op een grijzen klipheuvel bleef de verrekijker wat langer gericht. »Ge ziet die grijze klip zeker?" meende de veldkornet; »ik heb ze ook opgemerkt. Daar zit één der onzen, die dat leelijke beest in bedwang houdt."

Zoo kwam een dezer afdeelingen, enkel uit jonge Boeren bestaande, voorbij het kantoor, waarvan Charles Marling de chef was, en met een luid en krachtig hoera begroetten de ruiters de Transvaalsche Vierkleur, die van de pui van het prachtig gebouw vroolijk wapperde in de wind. De jonge, slanke veldkornet liet halt houden, sprong van het paard en stapte het huis binnen.

Waarom week de laatste bloeddrup uit zijn gelaat? »Wordt ge niet wel?" vraagde de veldkornet bezorgd, meteen de zonen van Jansen roepend, die achter den heuvel stonden. Doch Reinard Jansen riep met heftig bewogen stem: »Ginds, achter de klip, ligt mijn kind, en hij houdt geheel alleen een Maxim in toom!" Hij sprong op; hij stormde de helling af en zocht zijn paard.

De veldkornet , een betrekkelijk jonge man met een innemend, schrander uiterlijk, wien men bij den eersten oogopslag kon aanzien, dat hij een broer was van Lena Marling, stond naast hem, met den verrekijker in de hand. Bevelvoerende Boerenofficier. »De Roodbaatjes laten ons hier nog al lang met rust," meende Jansen.

Hij heeft reeds een huis vol kinderen; ge zult ze straks wel zien de beelderigste en gezondste kinderen, die ge je kunt voorstellen." »En je broer Arie?" »Die is verleden jaar getrouwd en woont in het Lijdenburgsche. Hij heeft het reeds tot adsistent-veldkornet gebracht." »Wat beteekent dat: veldkornet?" »Zooveel als officier als er oorlog uitbreekt."